Yazar "Özkan, Ali Kamuran" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 1 / 1
  • Küçük Resim
    Öğe
    Endodontik tedavi sonrası farklı materyal ve tekniklerle yapılan restorasyonların dişin kırılma dayanımına etkisi: İn vitro çalışma
    (Selçuk Üniversitesi, Diş Hekimliği Fakültesi, 2023) Özkan, Ali Kamuran; Çetin, Ali Rıza
    Bu çalışmanın amacı: endodontik tedavi görmüş MOD kaviteli molar dişlerin farklı materyal ve teknik kullanılarak yapılan restorasyonlarının kırılma dayanımlarını ve tiplerini karşılaştırmaktır. 84 adet çekilmiş sağlam mandibular azı dişi rastgele 7 gruba (n = 12) ayrıldı. Grup 1'e herhangi bir preparasyon veya restorasyon yapılmadı. Grup 2-7 arasındaki dişlere MOD kavite preparasyonu , ve giriş kavitesi açılarak tek kon tekniği kullanılarak kök kanal tedavisi uygulandı. Restorasyon yapılacak gruplardaki dişlere aynı üniversal adeziv sistem kullanılarak restorasyona hazırlandı. Grup 2, Grup 3 ve Grup 5'teki dişler sırasıyla nano-hibrit kompozit (Clearfil Majesty™ posterior), mikro-hibrit kompozit(Nova Compo HS) ve mikro-hibrit kompozit (Essentia Universal) kullanılarak tabakalama tekniği ile restore edildi. Grup 4'teki dişler, bulk fill kompozit (3M™ Filtek One Bulk Fill) kullanılarak tek tabaka restore edildi. Grup 6 ve Grup 7'deki dişler, pulpa odasına ve dentin yerine fiberle güçlendirilmiş kompozit (everX Posterior) veya kısa fiberle güçlendirilmiş kompozit (everX Flow) onların üzerine de mine yerine mikro-hibrit kompozit (Essentia Universal) kullanılarak restore edildi. Bitim ve parlatma işlemlerinden sonra, her gruba 1 yıl yaşlandırmaya denk olan termal döngü ile yaşlandırma işlemi uygulandı. Daha sonra her dişe kırılıncaya kadar, üniversal kırma testi cihazında, oklüzal yüzeyine dik 5 mm çaplı bilye uçlu aparat kullanarak ve baş hızı 1 mm/dk olacak şekilde kuvvet uygulandı. Kırılma dayanımı verileri Newton cinsinden kaydedildi ve sonuçlar istatistiksel olarak SPSS 22 programında Friedman'nın İki Yönlü Varyans Analizi Testi kullanılarak değerlendirildi. Kırılma dayanımı değerlerinin ortalaması: Grup 1: 2854,9 ± 906,9 N, Grup 2: 1917,3 ± 277,4 N, Grup 3: 2216,7 ± 500,5 N, Grup 4: 2062 ± 405,3 N, Grup 5: 2124,6 ± 592,9 N, Grup 6: 12164,1 ± 591,7 N, Grup 7: 2049,5 ± 381,8 N olarak bulundu. Grup 1 en yüksek ve Grup 2 en düşük kırılma dayanım değeri gösterdi. Grup 1 ile, Grup 3 hariç diğer Gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark olduğu gözlendi. Grup 3 ise, sadece Grup 2'den istatistiksel olarak anlamlı daha yüksek kırılma dayanım değeri gösterdi (p> 0.05). Bu çalışmadaki hiçbir restorasyon grubu sağlam dişlerin kırılma değerini geri kazandıramadı. Bununla birlikte, Grup 3 (Nova Compo HS) kırılma dayanımı değerlerini en çok artıran grup olduğu için endodontik tedavi görmüş dişlerde restorasyon materyali olarak kullanımı önerilebilir. Bu çalışmada fiberle güçlendirilmiş kompozitlerde meydana gelen kırıkların diğer kompozit gruplarına göre daha kolay restore edilebilir kırıklar olduğu görüldü.