Yazar "Deli, Arif" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 9 / 9
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Akyar-Köprülü (Gündoğmuş-Antalya) Civarındaki Üst Triyas Kumtaşlarının (Kasımlar Formasyonu) Provenansı ve Petrografik Özellikleri(2003) Özkan, Ali Müjdat; Koçak, Kerim; Deli, Arifİnceleme alanında yer alan Üst Triyas yaşlı Kasımlar formasyonu sığ denizel ortamda oluşmuştur. Formasyon alacalı renkli kumtaşı, şeyl, çamurtaşı, gri renkli kireçtaşı ve çakıltaşından oluşmaktadır. İnce-orta tabakalı kumtaşlarında sedimanter yapı olarak laminalanma, normal derecelenme, alet izleri ve iz fosilli düzeyler gözlenmektedir. Kumtaşlarının bileşenlerini kuvars, plajiyoklas, ortoklas, sanidin, sedimanter, metamorfık ve volkanik kayaç parçaları, biyotit, muskovit, opak mineral, glokonit, turmalin, epidot ve rutil oluşturmaktadır. Mineralojik ve dokusal açıdan olgunlaşmamış olan kumtaşlarının bağlayıcısını çoğunlukla kalsit, silis çimento ve kil matriks ile az olarak da demiroksit ve dolomit çimento oluşturmaktadır. İncelenen kumtaşları sublitarenit, litarenit, kuvarsareni; teldispatik litarenit ve litik arkoz bileşimindedir. Kumtaşlarının ana kaynağı yeniden işlenmiş orojen. yeniden işlenmiş kuvars ve yeniden işlenmiş geçişli bölgelerdir.Öğe Alacaatlı-Beytepe Köyü (GB Ankara) bölgesinde yüzeyleyen Jura-Kretase yaşlı çökellerin stratigrafisi(Selçuk Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi, 2007) Deli, Arif; Orhan, HükmüAnkara’nın yaklaşık olarak 14 km güneybatısında yer alan inceleme alanında düşük dereceli metamorfik kayaçlardan yapılı Karakaya Kompleksi (Üst Triyas) üzerine açılı uyumsuzlukla gelen Jura-Kretase yaşlı beş stratigrafik birimden oluşan bir istife ait kayaçlar yüzeylemektedir. İstifin tabanında birbirleriyle yanal ve düşey geçişli ve sığ denizel bir ortamda çökelmiş beş üyeden oluşan Bayırköy formasyonu (Sinemuriyen-Batoniyen?) bulunmaktadır. Çakırlardere formasyonu (Orta-Üst Jura) tabanda marnlı Ammonitico-rosso tipi fasiyesten, orta kesimde pelajik oolitik ammonitli kireçtaşlarından ve üst kesimi ise pelajik kireçtaşlarından oluşmaktadır. Birim Bayırköy formasyonunun üzerine uyumlu olarak gelmektedir. Çörtlü kireçtaşlarında yapılı Soğukçam formasyonu Çakırlardere formasyonunun üzerine uyumlu olarak gelmektedir. Alacaatlı formasyonu (Üst Kretase) pelajik kireçtaşı ve kumtaşlarından oluşmakta olup Soğukçam formasyonu üzerine boşluklu diskordansla gelmektedir. İstifin en üstünde bulunan Üst Kretase yaşlı Akkayatepe sedimanter melanjı Soğukçam ve Çakırlardere formasyonlarına ait bloklar içermekte ve Alacaatlı formasyonu üzerine uyumlu olarak gelmektedir.Öğe Alacaatlı-Beytepe-Etimesgut (GB-Ankara) bölgesi Jura Kretase çökellerinin sedimantolojisi(Selçuk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2005) Deli, Arif; Orhan, HükmüAnkara'nın GB'da yer alan inceleme alanında, Jura-Kretase yaşlı istifin temelini Üst Triyas yaşlı bloklu sedimanter bir melanjdan oluşan Karakaya Kompleksi oluşturmaktadır. Bu birim kumtaşları, konglomera ve sığ denizel kireçtaşı bloklarından oluşmaktadır. Temelin üzerine açılı diskordansla Sinemuriyen- Batoniyen (?) yaşlı birbirleriyle yanal ve düşey geçişli olan, konglomera-sedimanter breş, çakıllı-bloklu çamurtaşı (Fan delta çökelleri), mikrobiyalitik kireçtaşları, krinoidal konglomera, krinoidal kireçtaşları ve yumrulu görünümlü bol fosilli kireçtaşı (Ammonitico-Rosso), çamurtaşı-kumtaşı ve konglomeradan oluşan Bayırköy formasyonu gelmektedir. Bu oldukça değişken litolojilere sahip birimin üzerine Kalloviyen-Oksfordiyen zaman aralığında gelişen Pelajik Karbonat Platform çökelleri ve pelajik kayaçlardan oluşan Çakırlardere formasyonu uyumlu olarak gelmektedir. Pelajik Karbonat Platform (PCP) çökelleri (Kocabayır ve İkizlertepe üyesi), Oksfordiyen yaşlı Kutuğuntepe üyesine ait radyolerli mikritik kireçtaşlan tarafından uyumlu olarak örtülmektedir. Pelajik kayaçlar, Alt Kretase yaşlı Soğukçam formasyonuna ait çört yumrulu ve bantlı, kalsitürbidit arakatkılı silisifiyemikritik kireçtaşları ile uyumlu sınır ilişkisi içerisindedir. Üst Kretase yaşlı Alacaatlı formasyonuna ait kırıntılı ve karbonatlı kayalar Soğukçam formasyonunu boşluklu diskordansla örtmektedirler. Bu birimi üzerine de Üst Kretase yaşlı Akkayatepe formasyonu uyumlu olarak gelmektedir. Bölgedeki tüm bu kayaçları Pliyo- Kuvaterner yaşlı genç karasal tortullar açılı uyumsuzlukla örtmektedir. Jura-Kretase yaşlı tortul birimlerin sedimantolojik özellikleri incelenerek 21 litofasiyes tanımlanmıştır. Bayırköy formasyonu kendi içerisinde 5 farklı üyeye ayrılarak tanımlanmıştır. Bu üyelerden Çoraklıktepe üyesi kaba kırıntılardan oluşmuş fan delta çökellerinden oluşmaktadır. Uzundere üyesi mikrobiyalitik kireçtaşları krinoidal kireçtaşı, çamurtaşları ve bunlarla ara katkılı fırtına çökellerinden oluşmuş çok sığ denizel karbonatlardan meydana gelmektedir. Şeyhlertepe üyesi krinoidal fasiyesten oluşmaktadır. Bu krinoid kumlar sığ denizlerde meydana gelen şeddelerde çökelmiştir. Beytepe üyesi havzanın normal faylar ile parçalanmasına bağlı gelişen Pelajik Karbonat Platformlarının (PCP) üzerinde çökelmiş bol ammonitli fasiyeslerden oluşmaktadır. Turnaçeşme üyesi kırıntılı kayaçlardan oluşmakta olup, PCP çökellerini tümü ile örtmektedir. Kırıntılı fasiyes yan pelajik- sığ-pelajik denizel ortamları karakterize etmektedir. Çakırlardere formasyonu bölgede etkili olan ikinci bir faylarıma evresi yada deniz seviyesindeki değişmeye bağlı olarak gelişen PCP'de çökelmiştir. Formasyon bol ammonitli-pelajik oolitli kireçtaşı ve marnlardan oluşmaktadır (Kocabayır ve ikizlertepe üyesi). Formasyonun üst kesimini oluşturan pelajik killi kireçtaşlan PCP çökellerini uyumlu olarak örtmektedir. Soğukçam formasyonu Çakırlardere formasyonunu uyumlu olarak örten derin denizel mikritik kireçtaşlarından meydana gelmektedir. Havzanın kapanmasına bağlı olarak gelişen Alacaatlı formasyonu ve Akkayatepe sedimanter melanjı pelajik kireçtaşlarının üzerine boşluklu diskordansla gelmektedir. Alacaatlı formasyonu pelajik ortamda depolanmış kırıntılı ve karbonatlı kayaçlardan, Akkayatepe sedimanter melajı ise pelajik-yan pelajik ortamda çökelmiş mega bloklu kayaç topluluğundan oluşmaktadır.Öğe Bozkır (Konya) ilçesinin doğu ve güneyini kapsayan bölgenin stratigrafisi(Selçuk Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi, 2008) Öztürk, Alican; Karadağ, Muzaffer; Deli, Arifİnceleme alanında en altta otokton olarak yerleşmiş Üst Kambriyen-Alt Ordovisiyen yaşlı Seydişehir Formasyonu, Üst Jura yaşlı Hacıalabaz formasyonu, Üst Kretase yaşlı Çökelen diyabazı ve yine Üst Kretase yaşlı Saytepe formasyonlarında oluşan Geyikdağı birliği yer almaktadır. Bu birlik üzerine allokton olarak Devoniyen-Alt-Orta Karbonifer yaşlı Hocalar formasyonu, Üst Permiyen yaşlı Taşkent formasyonu ve Jura-Alt Kretase yaşlı Sinatdağı formasyonlarıdan oluşan Bolkardağı birliği gelmektedir. Bozkır birliği ise Bozkır ofiyolitik melanjı ile Boyalıtepe grubu olarak adlandırılan Mahmuttepe kireçtaşı, Kuztepe kireçtaşı, Soğucak kireçtaşı, Erenlertepe kireçtaşı allokton olarak Bolkardağı birliği üzerinde bulunmaktadır. Tamamen silisifiye oluşumlar halinde bulunan Kızıltepe volkanitleri, yukarıda adı geçen birlikleri Miyosen’de keserek yüzeylemiştir. En üste ise, Üst Miyosen – Pliyosen yaşlı Gündüğün formasyonu yer almaktadır.Öğe Geochemistry of the Limestone of Mortas Formation and Related Terra Rossa, Seydisehir, Konya, Turkey(2009) Temur, Sedat; Orhan, Hükmü; Deli, ArifThe purpose of this study was to determine and evaluate the geochemical characteristics of the limestone of the Upper Cretaceous Mortas Formation and related terra rossa in a 50 km2 area which is located 20 km south of the city of Seydisehir, Central Anatolia, by using data obtained from the ICP-MS analysis of randomly collected 42 samples of limestone and 18 samples of the terra rossa. The limestone of the Mortas Formation is composed of fossilliferous, gray-cream colored, medium to thick bedded, partially dolomitic carbonate rocks, and generally has dismicrite, intrapelmicrite composition. It includes the largest bauxite reservior in Turkey and has many occurences of terra rossa formation on it. According to mean distance, the Ba, Be, Hg, Mo, Nb, Sb and Th concentrations in the limestones overlying and underlying the bauxite deposits are different, but the main oxides, REE and other trace elements are same. In factor analysis, the first component reflects relative enrichment of clay against to CaO contents of the limestone, the second component corresponds to the degree of dolomitization. The PAAS-normalized REEs pattern for the Mortas Formation limestone samples illustrate similar main features as seawater. The terra rossa soils in the study area are considered to be highly weathered and weakly mature soil with respect to their generally low Al2O3 (21%), but high CaO (2%) contents, and their alteration indices. The element ratios in the terra rossa and limestone show that in the process of the transformation from limestone to terra rossa, Ba, Si, Ti, Al and Fe were enriched together by staying in-situ. Except Ce, all lanthanides show similar behavior, but the HREE, which were richer in limestone, were consumed fast relative to the LREE during soil formation. The association and the enrichment of Co, Cu, Cr, Ni and Pb as well as Ba, Zr, Ga, Nb and Rb in soil relative to the limestone are interpreted as being resulted from eolian transportation. Ca, Au, Hg, Sr, Se, Sb, Mo, Ag, U, Cd and Na were found to be the most mobile elements during pedogenic transformation. According to main oxide composition ratios of the limestone and terra rossa, the soils were described as representing a well washed soil completing the leaching and accumulation phase, but not totally completing the silicate weathering phase. In the processes of soil formation, 97.76% of the limestone was washed away; only 2.24% of limestone was deposited as soil. Therefore, 61 times mass reduction was realized.Öğe Geological importance of paleokarsts and neptunian dykes in the Lower Jurassic rocks at the Beytepe village-Cayyolu area (South west Ankara, Turkey)(PERGAMON-ELSEVIER SCIENCE LTD, 2007) Deli, Arif; Orhan, Ve Hukmu[Abstract not Available]Öğe Karakaya-Değirmendere-Şeyhler arasının miyosen öncesi jeolojik evrimi (Silifke Batısı: Güney Türkiye)(Selçuk Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi, 2005) Turan, Ahmet; Küpeli, Şuayip; Deli, ArifOrta Toros silsilesi içerisinde yer alan Silifke’nin batısında, otokton Geyikdağı ile allokton Bozkır ve Aladağ birlikleri yüzeylemektedir. Bu tektonik dilimlerden her biri, çok farklı paleocoğrafik ortamları karakterize eden stratigrafik istifleri kapsamaktadır. Bölge Geç Kambriyen-Ordovisiyen sürecinde, graptolitli pelitik sedimentleri de içeren denizel kırıntılıların çökeldiği bir havza konumundadır. Devoniyen başlarında, olası geç Pan-Afrikan orojenez sistemiyle kıvrımlanarak yükselen bölgede, denizel bir transgresyonun ardından, Geç Devoniyen- Karbonifer aralığında bol fosilli, karbonat ara katkılı kırıntılı birimlerin çökeldiği sığ denizel ortam şartları egemendir. Permiyen’de resifal, lagüner sığ karbonat şelfi durumunu koruyan yörede Triyas kayaları gözlenmez. Erken Kimmeriyen orojenik fazı ile tekrar kıvrımlanıp yükselen bölge, Liyas-Dogger’de karasal-yarı karasal kırıntılı çökellerle, Malm-Erken Kretase’de ise sığ ve duraylı şelf karbonatları ile temsil olunur. Geç Kretase’de duraysızlaşmaya başlayan sözkonusu karbonat platformunda, Senoniyen’de killi karbonat, kırıntılı ardalanmasından oluşan pelajik ritmik serilerin gelişimi izlenir. Geç Senoniyen-Erken Paleosen sürecinde, dalmabatma zonunda oluşan ofiyolitli melanj topluluğu (Bozkır Birliği), kuzeyden güneye doğru devinerek göreceli otokton kuşak (Geyikdağı Birliği) üzerine bindirir. Eosen-Oligosen birimleri inceleme alanında görülmez. Bu süreç bölgede kıvrılma-yükselme-naplaşma-aşınım dönemidir. Geç Eosen-Oligosen geçişinde de üst allokton (Aladağ Birliği), kuzeyden güneye doğru hareket ederek otokton ve alt allokton dilimler üzerine bindirir. Paroksizma safhasının Miyosen’den önce sonlanmasının ardı sıra, bölge aşınıp düzleşerek, Burdigaliyen ortalarında yeniden denizel sedimantasyon havzasına dönüşmüştür.Öğe Orta Toroslarda Köprülü (Gündoğmuş-Antalya) Yöresinin Stratigrafisi(2002) Deli, Arif; Turan, AhmetKöprülü (Gündoğmuş-Antalya) çevresinde bulunan çalışma alanında, Permiyen-Lütesiyen zaman aralığında oluşan değişik kaya birimleri mostra vermektedir. Yörede yüzeyleyen bu kayaçlar, otokton ve allokton birimler olarak iki ana bölümde incelenmiştir. Otokton konumlu Geyikdağı Birliği sığ ve kısmen açık şelf karbonatlarından oluşan Geç Kretase yaşlı Saytepe formasyonu ile başlamaktadır. Geç Kretase’de ortamın giderek derinleşen kısımlarında, Karaköy formasyonu, Saytepe formasyonu ile yanal ilişkili olarak çökelmiştir. Karaköy formasyonu tabanda kırıntılı kireçtaşı-marn ve çörtlü kireçtaşlarıyla (Kurttepe üyesi) başlamakta, üste doğru pelajik kireçtaşı, marn, kumtaşı ardalanması (Sarıkavak üyesi) ile son bulmaktadır. Otokton birliğin Mesozoyik istiflerini, Antalya Birliğine ait pelajik kireçtaşı blokları içeren ve Geç Kretase’de bölgeye yerleşmiş Antalya Birliği kapsamındaki Belistir ofiyolitik melanjı üzerlemiştir. Hem otoktona ait Karaköy formasyonu, hemde çalışma alanının güneydoğusunda gözlendiği gibi Antalya Birliğine ait Belistir ofiyolitli karışığı, kırıntılı ve killi karbonatlı istifleri kapsayan Lütesiyen yaşlı Beden formasyonu tarafından açılı uyumsuzlukla örtülmektedir. Antalya Birliğinin tabanını oluşturan Belistir melanjının üzerine, çoğun kumlu kırıntılı kayaçlardan oluşan Geç Triyas yaşlı Kasımlar formasyonu tektonik olarak gelmektedir. Kasımlar formasyonunun üzerinde ise, yarı-pelajik ve pelajik kayalardan meydana gelen Jurasik-Kretase yaşlı İnasar formasyonu yer alır. Antalya Birliği kayalarının üzerine Alanya Birliğine ilişkin birimler, tektonik olarak oturmaktadır. Alanya Birliği kendi içerisinde iki ayrı nap dilimine ait metatortul istifleri kapsamaktadır. İnceleme alanında olasılıkla Geç Permiyen yaşlı kayaları kapsayan Alanya Birliği, altta mermer-şist-kuvarsit litolojilerinden yapılı alt nap veya Mahmutlar formasyonu ile üstte dolomitli metakarbonatlardan oluşan üst nap veya Cebelireis formasyonundan oluşur. Alanya Birliği kayaları üzerine ise, Aladağ Birliğine ait şeyl-kuvarsit arakatkılı, bol fosilli kireçtaşlarından yapılmış Geç Permiyen yaşlı Kuşakdağı formasyonu, tektonik olarak gelmektedir.Öğe Seydişehir (Konya) boksitlerinin stratigrafik konumu(2005) Temur, Sedat; Orhan, Hükmü; Deli, Arif; Karadağ, M.MuzafferBu çalışmada Seydişehir'in 20 km kadar güneyinde bulunan ve Türkiye'nin en yüksek rezervlerine sahip olan Mortaş, Doğankuzu ve Çatmakaya boksitlerinin stratigrafik konumu tartışılmış ve boksitlerin tavan kayacından daha geç oluşumlu olduğu ilk defa savunulmuştur. Yörede Geyikdağı Birliği'ne ait Üst Kretase yaşlı kireçtaşı ile temsil edilen Mortaş formasyonunun üzerine Dipsizgöl Ofiyoliti bindirmektedir. Bu birimleri açılı uyumsuzlukla örten Üst Paleosen — Alt Eosen yaşlı Yarpuz formasyonu kireçtaşı ile temsil edilmektedir. Bununla uyumlu olan Orta Eosen yaşlı Ağaçtepesi formasyonu ise türbiditik fasiyeste sedimanlardan meydana gelmektedir. Bütün bu birimlerin üzerine Bolkardağı Biriliği'ne ait Devoniyen yaşlı Hocalar formasyonunun karbonatlı kayaç ve şistleri bindirmiş durumdadır. Boksitler Mortaş formasyonuna ait kireçtaşının içindeki karstik boşluklarda gözlenmektedir. Kampaniyen yaşlı kireçtaşının çatlaklarını dolduran boksit oluşumları, boksitlerin içerisinde yaygın olarak bulunan çökme breşleri ve Senomaniyen'den Maastrihtiyen'e kadar bütün katların fosillerini içeren devamlı bir istifin bulunması bu boksitlerin Kretase'den daha sonraki bir evrede oluştuğunu göstermektedir. Buna göre boksitler Erken Paleosen dönemine ait aşınma yüzeyinde gelişmiş olup, Üst Kretase karbonatlı kayaçlarının karstik boşluklarını doldurmuş durumdadır.
