Yazar "Demirelma, Hakkı" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 9 / 9
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe An anatomical ınvestigation on Bupleurum heldreichii Boiss. & Bal. and Bupleurum lophocarpum Boiss. & Bal. (Apiaceae) from Turkey(2017) Mısır, Fatimei Tuba; Demirelma, Hakkı; Çıtak, Burcu Yılmaz; Dural, HüseyinThe anatomical characteristics of Bupleurum heldreichii Boiss. & Bal. and Bupleurum lophocarpum Boiss. & Bal. taxa which are endemic for Turkey of Bupleurum genus belonging to Apiaceae family have been investigated in this study. Anatomical studies were carried out the cross sections of vegetative organs of studied taxa. Also, transverse sections of leaves were taken by hand and stomata were examined and stomata index were calculated. B. heldreichii is characterized with peridermis in roots, narrow pith region in stems, equifacial mesophyll and sinuous epidermis cell walls in leaves. In spite of this B. lophacarpum has epidermis in its roots, large pith region in its stems, equifacial mesophyll, and smooth epidermis cell walls in its leaves. Besides, anatomical measurements and calculations about Bupleurum heldreichii and Bupleurum lophocarpum were given in table and the similarities and the differences between taxa have been discussed.Öğe Derebucak (Konya), İbradı-Cevizli (Antalya) arasında kalan bölgenin florası(Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 2006-02-17) Demirelma, Hakkı; Ertuğrul, KuddisiBu çalışma Derebucak (Konya)-İbradı, Cevizli (Antalya) arasında kalan bölgenin florasını tespit etmek amacıyla yapılmıştır. Çalışma alanı kareleme sistemine göre C3 karesinde yer almaktadır. Bölgeden 2001-2005 yılları arasında 2081 bitki örneği toplanmış olup 96 familya ve 441 cinse ait 957 takson tespit edilmiştir. Taksonların Fitocoğrafik bölgelere göre dağılımı ise şöyledir: Akdeniz elementi 239 (% 25.0), Iran-Turan elementi 114 (% 12.0), Avrupa-Sibirya elementi 54 (% 5.6), geniş yayılışlı 117 (% 12.2) ve fitocoğrafik bölgesi bilinmeyenler 433 (% 45.2)'dir. Endemik takson sayısı 164 (% 17.1)'dir. Çalışma alanında 8 takson Pteridophyta, 949 takson Spermatophyta divisiyosuna aittir. Gymnospermae alt divisiyosundan 9, Angiospermae alt divisiyosundan ise 940 takson tespit edilmiştir.Angiospermae alt divisiyosuna ait olan Dicotyledones sınıfında 358 cinse ait 784,Monocotyledones sınıfından 70 cinse ait 156 takson tespit edilmiştir. İhtiva ettiği takson sayısı bakımından en büyük familyalar: Compositae (Asteraceae) 105, Leguminosae (Fabaceae) 86, Labiatae (Lamiaceae) 84, Caryophyllaceae 63, (Brassicaceae) 61, (Poaceae) 55, 55,Cruciferae Gramineae Liliaceae Scrophulariaceae 38, Boraginaceae 34 ve Rosaceae 28'dir. En fazla takson içeren cinsler ise: Silene 23, Astragalus 16, Centaurea 12, Allium 12, Trifolium 12, Salvia 12, Anthemis 12, Ranunculus 9, Veronica 9 ve Hypericum 9'dur.Öğe Essential Oil Composition of Two Endemic Centaurea Species From Turkey, Centaurea Mucronifera and Centaurea Chrysantha, Collected in the Same Habitat(Pergamon-Elsevier Science Ltd, 2003) Dural, Hüseyin; Bağcı, Yavuz; Ertuğrul, Kuddusi; Demirelma, Hakkı; Flamini, Guido; Cioni, Pier Luigi; Morelli, IvanoThe essential oils of two endemic Centaurea species from Turkey, C. mucronifera and C. chrysantha, collected in the same habitat, have been studied. The main compounds of the former were germacrene D (29.3%), beta-eudesmol (17.4%) and beta-caryophyllene (7.3%), while in the latter germacrene D (27.4%), caryophyllene oxide (9.5%) and bicyclogermacrene (5.4%) were detected among its major constituents. The two species produced many similar compounds in their essential oils that could be justified by the similar ecological conditions of their habitat, but also many differences were found that could confirm their taxonomic separation. (C) 2003 Elsevier Ltd. All rights reserved.Öğe The examinations of achene ultrastructural features of section Acrolophus(Centaurea, Asteraceae) via scanning electron microscopy(2016) Candan, Feyza; Uysal, Tuna; Tugay, Osman; Bozkurt, Meryem; Ertuğrul, Kuddisi; Demirelma, HakkıIn this study, the achene surfaces of 31 taxa belonging to the genus Centaurea L. were examined in detail by means of electron microscopy. The main aim of this study was to characterize the microsculpture of the achene surface of the Turkish species of Centaurea sect. Acrolophus (Cass.) DC. (Asteraceae). Detailed descriptions of the achene surface were given for each taxon and a fruitful dendrogram was established by numerical analyses derived from the determined micromorphological features. The relationships among the taxa studied were briefly assessed using this generated dendrogram. The results indicated that the examined taxa had very high variations regarding their achene surfaces and these variations have great importance in determining the taxonomic relationships of the discussed taxa. According to the results, pericarp texture and color could be used for taxonomical diagnosis of the Acrolophus species because they contain differences over a broad spectrum. The fruit coat was usually roguish and its ornamentation was fairly variable; therefore, this taxonomical microcharacter might also be useful in distinguishing closely related taxa. The hairiness of the surface of the pericarp was characteristic in all Acrolophus species and it would be evaluated as a decisive micromorphological character of the section within the genus.Öğe The geophytes of the region between Derebucak (Konya/Turkey) - Ibradı and Cevizli (Antalya/Turkey)(2016) Demirelma, Hakkı; Ertuğrul, KuddisiBu çalışma Derebucak (Konya), Ibradı-Cevizli (Antalya) arasında kalan bölgenin florasını tespit için yapılmıştır. Araştırma alanından geofit bitkilere ait 10 familya, 31 cins ve 90 takson tespit edilmiştir. Araştırma alanı kareleme sistemine göre sistemine göre C3 karelerine girmektedir. Monocotyledonae sınıfına ait familyalar: Araceae (1 cins), Liliaceae (4 cins), Amaryllidaceae (4 cins), Iridaceae (5 cins), Orchidaceae (6 cins), Xanthorrhoaceae (2 cins), Asparacaceae (5 cins), Colchicaceae (1 cins), Primulaceae (1 cins). Dicotyledonae sınıfına ait familya sadece Ranunculaceae (2 cins) ile temsil edilmektedir. Belirlenen tüm familyalara ait taksonlar ise sırasıyla; Amaryllidaceae 16 takson, Araceae 2 takson, Asparacaceae 20 takson , Colchicaceae 5 takson, Iridaceae 15 takson, Liliaceae 12 takson, Primulaceae 1 takson, Ranunculaceae 3 takson, Orchidaceae 13 takson, Xanthorrhoaceae 3 takson, tespit edilmiştir.Öğe Kuşak Dağı (Hadim-Konya) ve çevresinin florası(Selçuk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2000) Demirelma, Hakkı; Ertuğrul, KuddisiBu araştırma 1998-1999 yılları arasında Kuşak Dağı (Hadim-Konya) ve Çevresinin florasını tespit etmek üzere yapılmıştır. Konya'nın Hadim ilçesiyle, Antalya'nın Alanya ilçesi arasında sınır oluşturan araştırma alanı C4 karesinde yer almaktadır. Araştırma alanından 51 familya ve 193 cinse ait 323 taksan tespit edilmiştir. Toplanan bitkilerin fitocoğrafik bölgelere göre dağılımı şöyledir: Iran-Turan elementleri 77 (% 23.8), Akdeniz elementleri 57 (% 17.6), Avrupa-Sibirya elementleri 15 (% 4.6), fitocoğrafik bölgesi bilinmeyenler 174 (%53.8) 'dir. Bitkilerin 66 (% 20.4)'sı Türkiye için endemiktir. Araştırma bölgesinde en çok türe sahip olan familyalar sırasıyla şunlardır; Asteraceae 42 (% 13.0), Lamiaceae 35 (% 10.8), Fabaceae 28 (% 8.6), Brassicaceae 25, (% 7.7), Poaceae 24 (% 7.4), Caryophyllaceae 18 (% 5.5), Liliaceae 16 (% 4.9). Tür sayısı bakımından en büyük cinsler: Astragalus 8 (% 2.4 ), Centaurea 7 (% 2.1), Silene 6 (% 1.8), Allium 6 (% 1.8), Aethionema 5 (% 1.5), Trifoliun 5 (% 1.5), Campanula 5 (% 1.5), Sedum 5 (% 1.5) şeklindedir. Araştırma bölgesinde yayılış gösteren bitkilerin hayat formlarına göre dağılımları da; Hemikriptofitler 133 (% 41.1), Kamefitler 100 (% 30.9), Terofitler 44 (% 13.6), Fanerofitler 25 (% 7.5), Geofitler 21 (% 6.5) oranındadır.Öğe Kuşak Dağı Florası (Hadim-Konya)(Selçuk Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi, 2002) Demirelma, Hakkı; Ertuğrul, KuddisiBu araştırma 1998-1999 yılları arasında Kuşak Dağı (Hadim-Konya) ve çevresinin florasını tespit etmek amacıyla yapılmıştır. Araştırma alanının tamamı Konya il sınırları içinde yer alır ve güneyi Antalya il sınırında son bulur. Davis’in kareleme sistemine göre C4 karesinde yer almaktadır. Araştırma alanından 51 familya ve 195 cinse ait 326 takson tespit edilmiştir. Taksonların fitocoğrafik bölgelere göre dağılımı şöyledir: Iran-Turan (78) % 23.9, Akdeniz (55) %16.9, Avrupa-Sibirya (14) % 4.2’dir. Geniş yayılışlı ve yayılış alanı bilinmeyenlerin oranı (179) % 54.9’dur. Endemik taksonların sayısı 70 olup oranı % 21.5’ tür. Araştırma bölgesinde en çok türe sahip üç familya; Compositae (45) % 13.8, Labiatae (35) % 10.7 ve Leguminosae (29) % 8.9, en büyük cinsler ise, Astragalus 9 (% 2.7), Silene 8 (% 2.4), Centaurea 7 (% 2.1) dir.Öğe Sütsüz dağı (Antalya) ve çevresinin endemik bitkileri ve tehlike kategorileri(2018) Demirelma, Hakkı; Bağcı, Yavuz; Dural, Hüseyin; Ertuğrul, KuddisiBu araştırma l999-2003 yılları arasında ülkemizin önemli bitki alanlarından birisi olan Sütsüz Dağı veçevresinde yayılış gösteren endemik bitkileri tespit etmek amacıyla yapılmıştır. Antalya il sınırları içerisindeyer alan araştırma alanının kuzey ucu Konya - Antalya il sınırını oluşturur. Araştırma alanı Davis’in karelemesistemine göre C4 karesinde yer almaktadır. Araştırma sonucunda bölgeden 25 familya ve 60 cinse ait 92 taksontespit edilmiştir. Çalışma alanındaki endemik taksonlar IUCN kategori 3.1 versiyonuna göre değerlendirilmiştir.Değerlendirme sonucunda 1 taksonun (% 1.09) CR (Çok tehlikede), 5 taksonun (% 5.44) EN (Tehlikede), 10taksonun (% 10.87) VU (Zarar görebilir), 23 taksonun (% 25.0) NT (Tehdit altına girebilir) ve 53 taksonun (%57.60) LC (En az endişe verici) kategorisinde yer aldığı belirlenmiştir.Öğe Türkiye’den Sideritis ozturkii Aytaç & Aksoy ve Sideritis rubriflora Hub.- Mor. (Lamiaceae) üzerine anatomik bir araştırma(2018) Demirelma, Hakkı; Kırıcı, Ülkü Güzey; Çıtak, Burcu YılmazBu araştırmada, Lamiaceae familyasında yer alan Sideritis L. cinsine ait Sideritis ozturkii Aytaç & Aksoy veSideritis rubriflora Hub.- Mor. taksonlarının anatomik özellikleri çalışılmıştır. Anatomik çalışması yapılan taksonlarınvejetatif organlarının enine kesitlerinden numuneler alınmak suretiyle bulgular elde edilmiştir. Sideritis ozturkiitaksonundan alınan enine kesitler sonucunda kök, gövde ve yapraklarda bulunan hücrelerin hem katman sayısı hem debüyüklük bakımından Sideritis rubriflora’dan daha büyük oldukları gözlenmiştir. Ayrıca, Sideritis ozturkii ve Sideritisrubriflora taksonları üzerine yapılan anatomik ölçümler tablo halinde verilmiş olup taksonlar arasındaki anatomik yöndenbenzerlikler ve farklılıklar tartışılmıştır.
