Yazar "Doğan, Adem" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 6 / 6
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Cemaat ve siyaset: siyasal davranışta cemaat üyelerinin sosyal ilişkileri(Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü, 2015) Doğan, AdemSiyasal davranış üzerinde etkili olan çeşitli faktörler vardır. Bu faktörler arasında sosyal ilişki gruplarının önemli bir yerinin olduğu kabul edilen bir gerçektir. Bir sosyal ilişki grubu olarak cemaatlerin ülkemizde son dönemde siyasal tercihleri ve mensuplarının siyasal davranışları üzerindeki etkileri farklı boyutlarıyla tartışılmaktadır. Cemaat mensuplarının, sosyal ilişki ağı içerisinde müşterek bir menfaat çerçevesinde, ortak bir irade anlayışı ile hareket ettikleri yönünde bir ön kabul vardır. Bu anlamda, cemaatlerin ve cemaat üyelerinin siyasal davranışlarına ilişkin çeşitli değerlendirmeler yapılmakla birlikte akademik bir çalışma literatürde yer almamaktadır.Ülkemizde yaşanan gelişmeler cemaatlerin oy oranı ile cemaatlerin üyelerinin siyasal davranışa etkisini önemli bir tartışma konusu haline getirmiştir. Türkiye genelinde yapılan bu çalışmada, cemaat mensubiyeti, bir cemaate katılma nedenleri ile birlikte cemaat üyelerinin siyasal davranışı ölçülmeye çalışılmıştır. 12 ilde yaşayan 2600 seçmene anket uygulanmıştır. Araştırma sonucuna hatalı anketlerin çıkarılması ile 2579 anket değerlendirilmeye alınmıştır.Araştırma bulgularına göre, Türk toplumunda bir cemaat gerçeğinden söz etmekle birlikte son tahlilde araştırma bulgularına göre bir cemaate mensup olduğunu ifade edenlerin oranı (%3.9) oldukça düşük düzeydedir. Yine, cemaatlerin önde gelenleri, mensuplarının siyasal davranışlarına yönelik bir takım yönlendirmeler içerisine girmekte ve anlamda cemaat üyelerinin bir bölümünün cemaatin önde gelenlerinin isteği doğrultusunda bir siyasi parti ya da adaya oy verdiği görülmektedir.Öğe D-8 Ekonomilerinde Yapısal Değişme(Selçuk Üniversitesi, 2021) Doğan, AdemBu çalışmada D-8 ekonomilerinin nasıl bir yapısal değişim süreci geçirdiklerinin ortaya konulması amaçlanmıştır. Bu doğrultuda ilgili ekonomilerin geçen birkaç on yılda toplam üretim, istihdam ve ihracatlarının sektörel bileşimlerindeki değişmelere odaklanılmıştır. Toplam üretimdeki sektörel değişmeler şöyle gerçekleşmiştir. Tarım sektörünün GSYİH’daki payı İran ve Nijerya hariç, diğer D-8 ülkelerinde sürekli azalan bir seyir izlemiştir. Tarımın GSYH’daki payının en fazla azaldığı ülke Türkiye’dir. Sanayinin GSYİH’daki payı Türkiye ve Bangladeş’te artmaya devam etmekte diğer D-8 ülkelerinde ise dalgalı bir seyir izlemektedir. Türkiye, Bangladeş ve Pakistan’da GSYİH’daki hizmetlerin payı sürekli artarken diğer ülkelerde dalgalı bir seyir söz konusudur. 1980 yılına göre 2018 yılında D-8 ülkelerinde tüketim malları üretiminin toplam imalattaki payı azalmış yatırım malları üretiminin toplam imalattaki payı ise artmıştır. Ancak tüm D8 ülkelerinde imalatın yarıdan fazlası düşük teknolojiyle üretilen ürünlerden oluşmaktadır. Toplam istihdamdaki sektörel değişmeler ise, şu şekilde gerçekleşmiştir. 1991 yılına göre 2018 yılında tüm D-8 ülkelerinde istihdamda tarımın payı ciddi düzeylerde azalmış ancak tarımdan boşalan işgücü sanayiden daha çok hizmetlere akmıştır. İhracattaki değişmelere bakıldığında ise, 1990 yılına göre 2018 yılında Pakistan dışındaki D-8 ülkelerinin ihracatında imalat ürünlerinin payının önemli oranla arttığı ancak imalat ürünleri ihracatının ağırlığının hala düşük teknolojiyle üretilmiş ürünlerden oluşmaya devam ettiği görülmektedir. AÖğe Ekonomik gelişme sürecine tarımın katkısı: Türkiye örneği(Selçuk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi, 2009) Doğan, AdemTarım sektörü, Türkiye’nin ekonomik gelişme sürecine değişik kanallardan katkı sağlamaktadır. Sektör, ülke nüfusunun önemli bir bölümünü istihdam etmekte, ülke nüfusunun beslenmesi için zorunlu gıda maddelerini üretmekte, sanayi sektörüne girdi sağlamakta, sanayi ürünleri için talep yaratmakta, tarımsal ürünler ihracı yoluyla toplam ihracata katkıda bulunmakta, ulusal gelirin önemli bir kısmını oluşturmakta ve göreli fiyatlar yoluyla sınai birikimi desteklemektedir. Bu çalışmanın amacı, Türkiye’nin ekonomik gelişme sürecine tarımın yaptığı katkıların somut olarak ortaya konulmasıdır.Öğe Osmanlı eğitiminde mülkiye mektepleri(Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2007) Doğan, Adem; Tosun, RamazanDuraklama dönemi bitip, çökme devri başlayınca sistem üzerinde ıslahat hareketlerine girişildi. Kurulacak yeni sistemi bu sisteme uygun olarak yetişmiş kişiler yürüteceklerdi. Bu kişilerin yetişecekleri yer ise şüphesiz mektepler olacaktır.Bu amaçla bazı yeni mektepler açılmıştır.Fakat bunlar ihtiyaca cevap verebilecek düzeyde değildi.Ayrıca tımar sistemi kaldırılmış;idari taksimat da değişiklik yapılmış;yeni kurulan teşkilatı yürütecek idarecilere ihtiyaç duyulmuştur.Bu amaçla mülkiye mekteplerinin açılması düşünülmüştür. Mektep 1859'da iki yıllık orta dereceli bir okul olarak açılmış,1868'de dört yıla çıkarılmış; 1877'de yüksek okul haline getirilmiştir. Meşrutiyet döneminde mektep siyasi, idari ve mali şubelere ayrılmış; 1915 yılında ise kapatılarak bütçesiyle birlikte Darülfünun'a devredilmiştir. Üç yıl sonra iç işlerine bağlı olarak tekrar açılmıştır.1920 yılında ise Maarif Nezaretine devredilmiştir. Mülkiye Mektebi açıldığı andan itibaren Osmanlı devletine idareci yetiştirmiştir. Sultan Abdülaziz döneminde kaymakamlık için mülkiye mezunu olma şartı getirilmiştir. Bu sayede idareci olacaklara belli standartlar getirilmiş oluyordu. Bugün fakültelerimizde okutulan derslerin bir kısmı ilk defa mülkiye mektebi ile memleketimize girmiştir. Osmanlının son dönemi ve cumhuriyetin ilk yıllarında gelişen fikir akımları mülkiyede filizlenmeye başlamıştır. Türkiye'de olduğu gibi Osmanlıdan ayrılan komşu devletlerin teşkilatlanmasında mülkiye mezunları önemli bir rol oynamıştır.Öğe Siyasal Kimlik, Hayat Tarzı ve Siyasal Tercih:Malatya Seçmeni Üzerine Bir Araştırma(Selçuk Üniversitesi, 2019) Doğan, Adem; Batar, HasanSiyasal kimlikler, bir yönüyle siyaset, diğer yönüyle kimlik oluşum süreci üzerinden oluşturulmaktadır. Siyasal kimlikler partiler üzerinden şekillenmekte, siyasi partiler üzerinden işlevsel hale gelmektedir. Siyasal kimlik ve siyasal parti arasındaki diyalektik ilişkinin yansımasını doğal olarak siyasal tercihte de görmek mümkündür. Bu çerçevede hayat tarzı da siyasi kimlik ve siyasi tercih bağlamında önemli bir olgudur. Hayat tarzı, bireylerin değerleri, ilgi alanları, sosyal ilişkileri, gündelik yaşam içerisindeki pratiklerini ve siyasal tercihlerini de kapsayan bir olguyu ifade etmektedir. Bireylerin hayat tarzları da gündelik yaşam pratikleri kadar çeşitli olaylara bakışlarını, siyasal kimliklerini ve siyasal tercihlerini de etkileyebilmektedir. Bu anlamda siyasal kimlik, hayat tarzı ve siyasal tercih bir birlerini etkileyebilen olgular olarak değerlendirilmektedir. Bu çalışmada siyasal kimlik, yaşam tarzı ve siyasal tercih olguları Malatya ilinde yapılan bir araştırma ile çeşitli değişkenler tarafından analiz edilerek, bu olguların bir birleri ile ilişkileri de ortaya konulmaya çalışılmıştır. Alan araştırması yönteminin uygulandığı bu çalışmada veriler anket tekniği ile elde edilmiştir. Örneklem grubunu oluşturan 1531 katılımcı ile yüz yüze görüşülerek elde edilen veriler analiz edilmiştir. Elde edilen bulgulara göre siyasal kimlik, hayat tarzı ve siyasal tercih bağlamında katılımcıların çeşitli konulara ilişkin bakış açıları arasında anlamlı ilişki vardır.Öğe Sosyal yardımların yoksulların siyasal tercihine etkisi: Kent yoksulları üzerine bir araştırma(Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi, 2016) Doğan, AdemÜlkemizde yoksulluğun nedenleri ve sonuçları kadar yoksulların siyasal tercihleri de önemli bir tartışma konusudur. Özellikle seçim dönemlerinde yoksulların, aldıkları sosyal yardımlar çerçevesinde bir siyasal tercihte bulunduğu yönünde siyaset ve medya dünyasında yaygın bir şekilde tartışmalar yaşanmaktadır. Her bir birey gibi yoksullar da genel/ yerel seçimlerde bir takım beklentiler ve faktörler çerçevesinde siyasal tercih ortaya koymaktadırlar. Bu anlamda yoksullar, siyasal tercihlerine karar verirken hiç şüphesiz diğer faktörlerle birlikte yaşadıkları sorunlara çözüm getiren, yaşamlarını kolaylaştıracak ekonomik ve sosyal niteliği olan projeleri de dikkate almaktadırlar. Bu çalışma, sosyal yardımların yoksulların siyasal tercihinde etkisinin olup olmadığı, eğer etkisi var ise bu etkininin düzeyinin ne olduğu üzerinde durmaktadır. Elazığ merkezde yaşayan 220 yoksul üzerinde yapılan alan araştırması ile çalışmanın verileri elde edilmiştir. Bu verilere göre, yoksulların yardım aldığı kurum ve kuruluşlar arasında siyasi partiler sosyal yardımlaşma vakfı ve belediyelerin ardından üçüncü sırada yer almaktadır. Siyasi partilerden yardım alan yoksullar, bu siyasi partilere yönelik bir siyasal tercih eğiliminde olmakla birlikte; yoksulların siyasal tercihinde siyasal partilerin ekonomik vaatleri ile iş ve istihdama ilişkin vaatlerinin daha etkili olduğu sonucuna varılmıştır.
