Yazar "Turan, Ahmet" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 15 / 15
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Akören (Konya, Orta Toroslar) çevresinin jeolojik özellikleri(Selçuk Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi, 2010) Turan, AhmetAkören (Konya güneyi) yöresinde, otokton Geyikdağı Birliği ile allokton Bozkır Birliğine ait Mesozoyik istifleri ve bunları açılı uyumsuzlukla örten Neojen birimleri yüzeylemektedir. Bu çalışma ile yörenin stratigrafik/tektonik özelliklerinin ortaya konulması amaçlanmıştır. Gerçekleştirilen arazi çalışmaları ile birimler ayırtlanmış, her bir birimin özellikleri, bu birimlerin birbirleri ile olan ilişkileri ve oluşum ortamları sunulmuştur. Geyikdağı Birliğinin bölgedeki stratigrafik istiflenmesi, dolomit ara katkılı sınırlı şelf karbonatlarından oluşan Jura?Erken Kretase yaşlı Hacıalabaz kireçtaşı ile başlar. Hacıalabaz birimi üzerinde uyumlu olarak, çok bol rudistli?foraminiferli resif karbonatları şeklindeki, Geç Kretase yaşlı Saytepe formasyonu yer alır. Üstte yine uyumlulukla çört yumrulu, killi ve marnlı pelajik karbonatlardan yapılmış Geç Kretase yaşlı Alan formasyonu izlenir. Akören bölgesinde Geyikdağı Birliğine ait birimler, Bozkır Birliğinin tektonik dilimleri tarafından üzerlenirler. Bozkır Birliğinin en alt bölümünü, Maastrihtiyen yaşlı Hatip ofiyolitli karışığı oluşturur. Yörenin ikinci allokton dilimi, çörtlü kireçtaşı?killi kireçtaşı?radyolarit içerikli ve Geç Kretase yaşlı pelajiklerden (Boyalıtepe grubu) meydana gelmiştir. İnceleme alanındaki üçüncü allokton tektonik dilim ise; orta?kalın tabakalı, bol eklemli ve masif yapıdaki Triyas?Jura yaşlı neritik kireçtaşlarıdır (Gencek grubu). Akören çevresinde otokton ve allokton konumlu kayalar ile neootokton konumlu kayaların sınırları, genelde fay dokanaklı olup, bölgenin düzleşmiş sahaları, birer çöküntü alanı durumundadır. Bu çöküntülerin tabanlarında, neootokton konumlu genç dolgu birimleri olarak, Geç Miyosen?Erken Pliyosen sürecinde oluşmuş göl transgresyonuna ait kaba kırıntılılar (Sille formasyonu), göl karbonat ve killeri (Ulumuhsine formasyonu) ile dasit ve andezitler (Erenlerdağı volkanitleri) yer almaktadır. Akören çevresinin en genç oluşukları, Geç Pliyosen?Pleyistosen’de oluşmuş dağ eteği?alüvyal yelpaze çökelleri (Topraklı formasyonu) ve Holosen başından günümüze değin olumuş alüvyonlardır. Akören bölgesinde oluşmuş kıvrım ve kırıklar genelde KB? GD gidişlidirler. Bu gidiş, bölgenin morfo?tektonik yapısıyla uyumludur ve KB?GD uzanımlı bu yapılar, paleotektonik döneme aittir. Bölgede ana kıvrım ve kırıkları kesen DKD?BGB ve D?B uzanımlı daha genç neotektonik kırıklar da vardır. Akören çevresindeki çöküntüler, bu kırıkların kontrolünde oluşmuş yarı grabenlerdir. Bu grabenlerin teşekkülü, paleotektonik olaylarla çanaklaşmış alanların, neotektonik dönemde bir taraftan akarsu?göl?dağ eteği ve alüvyal çökellerle dolmasından sonra, bölgenin neotektonik hareketlerle yeniden faylanmasına bağlıdır.Öğe Alakova-Kavak arasının (Konya Güneyi) tektono-stratigrafisi(Selçuk Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi, 2010) Turan, AhmetKonya Ovası’nın güney?güneybatı kenarında yer alan inceleme alanında, Jura?Geç Kretase yaştaki Bolkardağı Birliğine ait sığ ve derin şelf çökelleri gözlenmekte olup, bunlar bölgenin otokton temeline ilşkin litostratigrafik birimlerdir. Oluşumunu Senoniyen sonlarına kadar sürdürmüş ve Maastrihtiyen ve sonrasında bölgeye tektonik dokanakla yerleşmiş olan Bozkır Birliği kapsamındaki ofiyolitli karışığa dahil bazik volkanikler, otokton temelin üzerinde gözlenmektedir. Yörede ofiyolitli topluluk, Geç Miyosen?Erken Pliyosen yaşlı alüvyal düzlük ve göl karbonatları tarafından açılı uyumsuzlukla örtülmektedir. Geç Pliyosen?Pleyistosen yaşlı dağ eteği ve alüvyal karmaşık çökelleri ise, daha yaşlı birimleri yine açısal bir uyumsuzlukla üzerlenmektedir. Yörenin en genç birimleri, Holosen yaşlı alüvyonlardır. Orta Alpin başı dağ oluşumu evresinde, bölge şiddetli kompresyonel deformasyonlara maruz kalmıştır. Bu dönemde otokton temele ait kayalar, yoğun biçimde kıvrımlanıp kırılırken, tektonik devinimlerle bölgeye ofiyolitli karışık napı da yerleşmiştir. Geç Alpin başlarında, tansiyonel gerilmelerin etkinliğinde, gravite faylarınca kontrol edilmiş kapalı havza çökellerinin oluşumu göze çarpmaktadır. Geç Miyosen?Erken Pliyosen yaşlı bu kapalı havza ürünleri, karasal tip molaslar olup, yörenin otokton ve allokton birimlerini açılı uyumsuzlukla örtmüşlerdir. Bu molasik çökeller ve üzerlerine açısal uyumsuzlukla gelen Geç Pliyosen?Pleyistosen yaşlı dağ eteği ve alüvyal çökeller, bölgenin neootoktonu konumundaki Üst Miyosen?Kuvaterner kayalarını oluşturmaktadırÖğe Beyreli (Hadim, Orta Toroslar) dolayında Allokton Aladağ Birliğinin stratigrafisi(Selçuk Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi, 2010) Turan, AhmetBeyreli çevresinde, Toroslar’ın allokton dilimlerinden Aladağ Birliğine ait ve Orta Karbonifer’den Erken Kretase’ye kadar yaş veren istifler yüzeyler. Bu istifler Orta Torosların en üst alloktonu olup, Gevne napı olarak da tanınır. Beyreli dolayında Aladağ Birliğinin stratigrafik istiflenmesi, tabanda bol fuzulinli, mercanlı, krinoidli, brakiyopodlu kireçtaşları ile başlayıp, üste doğru fosilli kireçtaşı?kuvarsit ardalanması şeklinde devam eden Yarıcak formasyonu ile başlar. Yarıcak birimi üzerine uyumlu olarak Erken Permiyen yaşlı Arpalık formasyonu gelir. Arpalık formasyonu altta Girvenella alg pizolitlerini içeren onkolitik karbonatlarlardan, üstte ise kumlu karbonat ara katkılı, bol fuzulinli ve krinoidli kireçtaşlarından oluşur ve Geç Permiyen yaşlı Kuşakdağı formasyonu ile aşınmalı olarak örtülür. Altta kuvarsitlerle başlayıp, şeyl?kuvarsit ara katkılı, kıt foraminiferli, bol algli kireçtaşı istifi şeklinde devam eden Kuşakdağı formasyonu ise, stromatolitli?oolitli karbonat yapılışlı ve Erken Triyas yaşlı Gökçepınar kireçtaşı ile uyumludur. Alt Triyas’ın bu sığ denizel karbonatları, üstte şeyller ile bol bivalvli marn? killi kireçtaşı kapsamlı ve Erken?Orta Triyas yaşlı Göztaşı formasyonuna geçer. Göztaşı formasyonu uyumlu olarak kumlu?siltli?killi? karbonatlı fliş istifleri şeklindeki, Orta Triyas yaşlı Beyreli formasyonu ile örtülmektedir. Fliş çökeliminden sonra Erken Kimmeriyen orojenik fazı ile kıvrımlanıp yükselen bölgede, Liyas? Malm sürecinde oluşan karasal?yarı karasal nitelikli molasik çökeller, alttaki birimleri açılı uyumsuzlukla örtmüşlerdir. İnceleme sahasında, Liyas?Dogger sürecinde, kırmızı renkli, çapraz tabakalı çakıltaşı?kumtaşı?çamurtaşı yapılışlı ve yer yer linyit içerikli karasal Çamiçi formasyonu oluşmuştur. Çamiçi formasyonu üzerine ise çok ince linyit ve jips bantları içeren, çamurtaşı?şeyl?killi kireçtaşı yapılışlı olan Dogger?Malm yaşlı yarı karasal Dedebeleni formasyonu gelmektedir. Beyreli çevresinde, Aladağ Birliğinin stratigrafik istiflenmesi, sığ karbonat şelfinde oluşmuş dolomit?dolomitli kireçtaşı?kireçtaşı içerikli ve Malm?Erken Kretase yaşlı Cihandere kireçtaşı ile sonlanır.Öğe Bozyazı (Mersin) ve kuzey kesiminin tektono-stratigrafisi(Selçuk Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi, 2007) Turan, AhmetToros kuşağında ‘’Alanya metamorfitleri’’ veya ‘’Alanya Birliği’’ olarak tanınan şistik kayalar, Bozyazı ve yakın çevresinin temelini oluşturmaktadır. Bu metamorfiklerin alt bölümünde, yüksek basınç metamorfizması gösteren Sugözü Napı yer alır. Oluşumunu Geç Kretase’de tamamlayan Sugözü birimi, metakuvarsit ve mermer ara katkılı granatlı mikaşistler, amfibolit şistler, fillitler ile mermerrekristalize kireçtaşı, metagabro, metadiyabaz ve metaserpantinit bloklarını kapsar. Bölgenin üst metamorfik dilimi ise, yeşil şist fasiyesinde metamorfizma geçiren Yumrudağı Napı’dır. Kalkşistmikaşist ara katkılı mermerler ile rekristalize karbonatlardan yapılmış Permiyen yaşlı Cebelireis formasyonu, Yumrudağı Napı’nın çalışma alanında yüzeyleyen alt bölümüne karşılık gelmektedir. Bu metamorfik naplar ise bölgede çok silik başkalaşım izleri taşıyan flişoitler tarafından, açılı uyumsuzlukla örtülürler. Geç Paleosen-Eosen yaşlı bu flişoidler; çakıltaşı, kumtaşı, çamurtaşı, marn ve killi kireçtaşlarından oluşmaktadırlar. Yukarıda özetlenen Alanya Birliği kayaları üzerine, önemli bir tektonik dokanaktan sonra, Toroslar’da ‘’Hadim Napı’’ veya ‘’Aladağ Birliği’’ olarak bilinen tektono-stratigrafik dilim gelir. Hadim Napı en altta resifal kireçtaşı mercekleri kapsayan kuvarsit ve şeyllerden ibaret olan Üst Devoniyen istifi ile başlar. Bu istif, bol fosilli kireçtaşı ile kuvarsit ardalanmasından meydana gelen, Karbonifer kayaları ile uyumlu olarak örtülür. Onkolitli kireçtaşlarından yapılmış Alt Permiyen istifi, Karbonifer birimini uyumlu bir şekilde üstlemiştir. Seyrek biçimde kuvarsit-şeyl ara katkıları içeren koyu gri kireçtaşlarından oluşmuş Üst Permiyen istifi, alttaki birimler üzerine uyumsuzlukla gelmektedir. Rekristalize kireçtaşı, marn, killi kireçtaşı, şeyl, kumtaşından oluşan Alt-Orta Triyas kayaları; Üst Permiyen birimi üzerinde uyumlu olarak gözlenirler. KızıKızıl-kahve renkli çakıltaşı, kumtaşı, çamurtaşı litolojilerinden oluşan Erken-Orta Jurasik yaşlı karasal kırıntılılar, bölgenin Triyas ve öncesine ait formasyonlarını, açısal uyumsuzlukla örtmektedirler. Alacalı renkli çamurtaşı ve marnlarla temsil olunan Jurasik yaşlı yarı karasal çökeller, bu karasal birimle uyumludur. Sözü edilen karasal-yarı karasal formasyonlar ile yanal ve düşey geçişli olan; dolomit, dolomitik kireçtaşı, kireçtaşı yapılışlı ve Jurasik-Erken Kretase yaşlı kalın karbonatlar, Hadim Napı’nın en üst litostratigrafik birimidir. Bölgedeki formasyonlar, Kuvaterner yaşlı yamaç molozu ve alüvyonlarla uyumsuz örtülürler.Öğe Göksu Vadisi Boyunca Yüzeylenen Miyosen Öncesi Tektono-Stratigrafik Birliklerin Stratigrafisi: Silifke Batısı (I?çel)(1997) Turan, AhmetSilifke batısında Göksu Nehri boyunca, Geç Kambriyen-Geç Kretase sürecinde, otoktokton Geyikdağı Birliği ile allokton Bozkır ve Aladağ birliklerine dahil edilen, temel kaya birimleri yüzlek verir. Geyikdağı Birliği'nin en alt birimini, Üst Kambriyen-Orta Ordovisiyen yaşlı metakırıntılardan ibaret Ovacık formasyonu oluşturur. Bunu açılı uyumsuzlukla Üst Devoniyen-Karbonifer yaşlı, Karaütük formasyonu örter. Karaütük formasyonu içinde rekristalize kireçtaşı ve dolomitlerin oluşturduğu Kerkezlik ve çok ince şeyl, kuvarsit aratabakalı çakıltaşlarından ibaret Hangediği üyeleri ayırtlanmıştır. Karaütük formasyonu ile Geyikdağı grubu ters faylı dokunaklıdır. Grubun tabanında Jura-Kretase yaşlı Sayeteği formasyonu yeralır. Sayeteği formasyonunun alt bölümü Kocakapızdere dolomit üyesi, üst düzeyleri ise Bilalli kireçtaşı üyesi şeklinde ayırtlanmıştır. Geyikdağı grubunun üst birimi, karbonat arakatkılı kırıntılılardan oluşmuş Üst Kretase yaşlı Gölbeleni formasyonudur. İstifin tavanını pelajik marn yapılışlı Çanaktepe üyesi oluşturur. Geyikdağı Birliğini tektonik olarak örten Bozkır Birliği, Geç Kretase'de şekillenmiş Şeyhler ofiyolitli karışığından oluşmaktadır. Bozkır ve Geyikdağı birliklerinin üzerine bindiren Aladağ Birliği, Ağıldere grubu ile başlar. Ağıldere grubu; kireçtaşı ve kuvarsitlerden oluşan Karbonifer yaşlı Değirmendere, onkolitli kireçtaşlarından ibaret olan Alt Permiyen yaşlı Yarıktaş , çok az kuvarsit içeren bol algli kireçtaşı yapılışlı ve Üst Permiyen yaşlı Akkorum formasyonlarından oluşur. Ağıldere grubunu açılı uyumsuzluklarla örten Kemertaş grubu ise, karasal-yarı karasal nitelikli, kaba ve ince kırıntılılardan ibaret Jura yaşlı Boztepe formasyonu ve onunla yanal ve düşey geçişli olan Üst Jura yaşlı Çambaşıtepe formasyonundan ibarettir. Çambaşıtepe formasyonu da; Çıtmıklıtaş dolomit üyesi ve Avcılarını kireçtaşı üyesine bölünmüştür. Otokton ve allokton birlikler, denizel Orta Miyosen istifi ve Kuvaterner-Güncel taraça, yamaç molozu, alüvyon ile örtülürler.Öğe Hadim (Konya) güneybatısında Orta Torosların tektonik özellikleri(1999) Turan, AhmetOrta Toroslar'ın batı bölümünde Hadim (Konya) ile Karaköy (Gündoğmuş-Antalya) arasında, Kuzey ve Güney Otokton bölgeler ile Hadim napları olarak ele alınan; Taşkent, Korualan, Dedemli, Hocalar, Sinatdağı ve Gevne naplarının oluşturduğu allokton dilimler yeralır. Gerek otokton ve allokton birliklerin tektonostratigrafik nitelikleri, gerekse uyumsuzlukların stratigrafik yerleri ite kıvrım ve fayların oluştuğu kronolojik dönemler, yöredeki belirgin yapısal olayların, Erken Alpin ve özellikle de Orta Alpin devnimler sonucu oluştuğunu göstermektedir. Hersiniyen orojenik fazı sadece Sinatdağı napında Geç Permiyen çökellerinin tavanında belirginleşmektedir. Bu durumda Geç Devoniyen'den Geç Permiyen sonuna kadar bölgede tektonik çatı üzerinde etkili olabilecek önemli bir orojenik hareketin olmadığı söylenebilir. Geç Hersiniyen ve Erken Orta Alpin devinimleri, yöredeki kaya birimlerini etkilemişler ve genellikle KB-GD gidişli simetrik-asimetrik-devrik kıvrımların, bölgesel açılı-boşluklu ve yerel uyumsuzlukların, normal-ters faylar ile önemli napların oluşumuna neden oluşmuşlardır.Öğe Hatunsaray-Çatören (Konya güneybatısı) çevresindeki Geyikdağı, Bolkardağı birlikleri ve neo-otokton birimlerin stratigrafisi ve yapısal jeolojisinde yeni bulgular(Selçuk Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi, 2007) Özkan, Ö. Soğucaklı; Turan, Ahmetİnceleme alanı, Konya’nın güneybatısında, Hatunsaray–Çatören bölgesindedir. Çalışma sahasının kuzey bölümünde gözlenen Mesozoyik yaşlı birimler alttan üste doğru; otokton Bolkardağı Birliği’ ne ait, Jura–Kretase yaşlı Lorasdağı kireçtaşı ve Geç Kretase yaşlı Midostepe formasyonudur, güney bölümünde gözlenen Mesozoyik yaşlı birimler ise alttan üste doğru; otokton konumlu Geyikdağı Birliği’ ne ait, Jura–Kretase yaşlı Hacıalabaz kireçtaşı, Geç Kretase yaşlı Saytepe ve Alan formasyonları gelir. İnceleme alanında otokton konumlu Mesozoyik istiflerini, tektonik bir dokanakla Geç Kretase yaşlı tektonik melanj niteliğindeki Hatip ofiyolitli karışığı üzerlemektedir. Bölgedeki paleotektonik dönem oluşukları üzerine, bölgesel bir açılı uyumsuzluktan sonra neootokton birimler gelmektedir.Yörede konumlanmış olan Neootokton birimleri, Tersiyer ve Kuvaterner yaşlı, Dilekçi grubu ile Topraklı formasyonu ve alüvyon oluşturur. Bölgedeki istiflerin ilişkileri, yaşları ve ortam yorumlamaları saha ve laboratuar gözlemleri ile ortaya konmuştur. Orta Toroslar stratigrafisinin ayrıntıda ortaya konmasına katkı sağlayacak istif gözlemlerinde daha önceden tanımlanan birlikler tartışılmış, Mesozoyik birimlerin farklılıkları ve benzerlikleri ortaya konmuştur. Bu farklılıkların Orta Toroslar’ ın jeoloji tarihi açısından değerlendirilmesi önemlidir. Toridler ana tektonik birliğinin Anatolidler’ e bakan kuzey kesiminde ve Orta Toros kuşağında yer alan çalışma bölgesi, paleotektonik dönemde yoğun kompresyon gerilmeleri etkinliğinde, kıvrımlı–kırıklı– bindirmeli yapılar kazanmış ve neticede yaklaşık KD–GB doğrultusunda uzanan kıvrımlar oluşmuştur.Öğe Karakaya-Değirmendere-Şeyhler arasının miyosen öncesi jeolojik evrimi (Silifke Batısı: Güney Türkiye)(Selçuk Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi, 2005) Turan, Ahmet; Küpeli, Şuayip; Deli, ArifOrta Toros silsilesi içerisinde yer alan Silifke’nin batısında, otokton Geyikdağı ile allokton Bozkır ve Aladağ birlikleri yüzeylemektedir. Bu tektonik dilimlerden her biri, çok farklı paleocoğrafik ortamları karakterize eden stratigrafik istifleri kapsamaktadır. Bölge Geç Kambriyen-Ordovisiyen sürecinde, graptolitli pelitik sedimentleri de içeren denizel kırıntılıların çökeldiği bir havza konumundadır. Devoniyen başlarında, olası geç Pan-Afrikan orojenez sistemiyle kıvrımlanarak yükselen bölgede, denizel bir transgresyonun ardından, Geç Devoniyen- Karbonifer aralığında bol fosilli, karbonat ara katkılı kırıntılı birimlerin çökeldiği sığ denizel ortam şartları egemendir. Permiyen’de resifal, lagüner sığ karbonat şelfi durumunu koruyan yörede Triyas kayaları gözlenmez. Erken Kimmeriyen orojenik fazı ile tekrar kıvrımlanıp yükselen bölge, Liyas-Dogger’de karasal-yarı karasal kırıntılı çökellerle, Malm-Erken Kretase’de ise sığ ve duraylı şelf karbonatları ile temsil olunur. Geç Kretase’de duraysızlaşmaya başlayan sözkonusu karbonat platformunda, Senoniyen’de killi karbonat, kırıntılı ardalanmasından oluşan pelajik ritmik serilerin gelişimi izlenir. Geç Senoniyen-Erken Paleosen sürecinde, dalmabatma zonunda oluşan ofiyolitli melanj topluluğu (Bozkır Birliği), kuzeyden güneye doğru devinerek göreceli otokton kuşak (Geyikdağı Birliği) üzerine bindirir. Eosen-Oligosen birimleri inceleme alanında görülmez. Bu süreç bölgede kıvrılma-yükselme-naplaşma-aşınım dönemidir. Geç Eosen-Oligosen geçişinde de üst allokton (Aladağ Birliği), kuzeyden güneye doğru hareket ederek otokton ve alt allokton dilimler üzerine bindirir. Paroksizma safhasının Miyosen’den önce sonlanmasının ardı sıra, bölge aşınıp düzleşerek, Burdigaliyen ortalarında yeniden denizel sedimantasyon havzasına dönüşmüştür.Öğe Karaköy (Gündoğmuş)- Hadim Arasındaki Torosların Stratigrafisi(2000) Turan, AhmetKaraköy-Hadim arasında, Geç Devoniyen-Lütesiyen aralığında oluşan otokton ve allokton birlikler yüzeyler Otokton birlik Hacıalabaz kireçtaşı (Üst Jurasik) ile başlar, üzerine uyumsuzlukla karbonat yapılışlı Saytepe formasyonu (Üst Kretase-Monsiyen) gelir. Güneybatıda Saytepe formasyonuyla yanal ilişkili ve filiş nitelikli Karaköy formasyonundan (Maastrihtiyen) sonra açılı uyumsuzlukla, filişoid içerikli Beden formasyonu (Lütesiyen) izlenir. Kuzeyde Beden formasyonunun altında ve onunla yaşıt resifal Çobanağacık kireçtaşı yeralır. Bölgedeki allokton birlikler; Taşkent, Korualan, Dedemli, Hocalar, Sinatdağı ve Gevne naplarıdır. Geç Kretase-Paleosen' de oluşan Taşkent ofiyolitli karışığı napı üzerinde Mezoyik yaşta Korualan napının çörtlü karbonatları ve Dedemli napının çörtlü- tüfıtli serileri yeralır. Hocalar napı, Zindancık metaolistostromu (Triyas?) ve onunla uyumlu Kayraklıtepe kuvarsitinden (Triyas?) oluşur. Sinatdağı napı, birbirleriyle uyumsuz olan ve ekseri karbonat yapılışı Kâhtepe (Geç Permiyen), kristalize kireçtaşından oluşan Kartallıca (Orta Triyas), Jurasik-Erken Kretase karbonatlarından ibaret Sinatdağı, Turoniyen-Koniosiyen yaşlı Türbetepe ile Kampaniyen-Maastrihtiyen fılişoidlerinden oluşmuş Söğütyaylası formasyonlannı kapsar. Gevne napı ise, karbonat-şeyl-kuvarsit içerikli Asarhkyaylası (Üst Devoniyen), kuvarsit ve kireçtaşından oluşan Yancak (Karbonifer), onkolitli kireçtaşlanndan ibaret Arpalık (Alt Permiyen), kuvarsit-şeyl-kireçtaşı yapılışlı Kuşakdağı (Üst Permiyen), oolitik-stramatolitik kireçtaşlanndan ibaret Gökçepınar (Alt Triyas), şeyl-kireçtaşı-dolomit ardışımı şeklindeki Göztaşı (Alt-Orta Triyas) ve Orta-Üst Triyas filişlerinin oluşturduğu Beyreli formasyonlarını içeren Gevne grubu ile başlar. Bunları açılı uyumsuzlukla üstleyen Jurasik-Erken Kretase yaşlı İshaklı grubu ise, karasal kırıntılılardan oluşan Çamiçi, çamurtaşı-şeyl-marndan oluşan Dedebeleni ve neritik karbonatlardan yapılı Cihandere formasyonlarından oluşmaktadır. Yukarıda sözü edilen birimler, yamaç molozu ve alüvyonlarla uyumsuz örtülürler.Öğe Karaköy (Gündoğmuş-Antalya) Taşkent-Hadim (Konya) Arasının Morfotektonik Özellikleri(2001) Turan, Ahmet; Kurtman, Fikret; Seymen, İhsanOrta Toroslar silsilesi üzerindeki Karaköy (Gündoğmuş)-Taşkent-Hadim bölgesi, Orta Alpin orojenik hareketlerine bağlı olarak oluşmuş kıvrımlı-kırıklı-naplı sıradağlar üzerindedir. Bölge genellikle tektonik hatlara, kısmen de litolojiye bağlı olarak çoğunlukla KB-GD uzanımlı yükselimler ve bu yükselimlere kısmen paralel, kısmen de açılı olarak gelişmiş vadilerle oldukça engebeli bir morfoloji arz eder. Bölgede Geç Paleozoyik-Erken Senozoyik aralığında teşekkül etmiş olan ve büyük bir ekseriyetle tabakalı kayalardan, daha az oranda da ofiyolitli melanj ve epimetamofitlerden yapılı kaya birimleri yüzeyler. Alpin devinimler neticesinde gelişen kıvrım ve kırıklara bağlı olarak oluşan boyunlar ve vadilerle parçalanmış belli başlı yükselimler, çoğunlukla senklinal doruklar şeklindedir. Bölgedeki bazı yükselimler de antiklinal doruklar halinde izlenir. Yükselimlerin bir bölümü ise normal çekim faylarıyla veya nap dilimlerinin üst üste katlanmasıyla oluşmuş kabartılardır. Mevcut formasyonlardan çoğu, karbonatlı kayalardan yapılı olduğundan, yörede yaygın biçimde yaşlı-eski karst oluşuklarına rastlanılır. Kırık tektoniğine bağlı olarak gelişen fay ve çatlaklar, karstlaşmayı arttırıcı bir etken olduğundan özellikle Permiyen, Triyas, Jura ve Kretase yaşlı kireçtaşları içinde lapya, dolin-düden ve uvalalara sık rastlanır. Ayrıca yer altı karst şekillerinden in ve mağaralar da bölgede yaygındır. Dolin çukurları, bazen birkaç metre derinliğinde su ile dolarak dolin gölleri oluşturmuşlardır.Öğe Korualan ve Bağbaşı (Hadim-Konya) Arasındaki Bölgenin Yapısal Özellikleri(2000) Turan, AhmetBağbaşı-Korualan bölgesinde, Toroslar'ın göreli otoktonu Geyikdağı Birliği ile Hadim napları kapsamındaki Bozkır ve Bolkardağı (?) birliklerine ait tektonik dilimler yeralır. Geyikdağı Birliği'nin Kambro-Ordovisiyen kayaları üzerinde, Orta- Geç Jurasik'e dek önemli bir stratigrafik boşluğa eşlik eden, Erken Kimmeriyen hareketleriyle ilintili bölgesel bir açılı uyumsuzluk mevcuttur. Geç Kretase tabanında boksit kırıntılı, kızıl renkli çakıltaşı ve çamurtaşlarının yer yer izlenebilmesi, Erken Alpin faz ortalarındaki yükselmelerle, bölgede oluşmuş düşük açılı bir uyumsuzluğu gösterir. Otokton birlikte Üst Jurasik ve Üst Kretase karbonatları üzerinde, yine düşük açılı bir uyumsuzluktan sonra, Lütesiyen karbonatlarının yeralması, Anadolu dağoluşum evresinin izidir. Alt allokton Bozkır Birliği; Geç Kretase-Paleosen'de oluşmuş Taşkent ofiyolitli karışığı napı, Mesozoyik de oluşmuş pelajik çökel yapılışlı Korualan ve pelajik çökel katkılı ada yayı volkanitlerinden yapılı Dedemli naplarını kapsar. Üstteki Bolkardağı Birliği (?) ise, metaolistostrom yapılışlı ve Triyas (?) yaşlı Hocalar napı ile Sinatdağı napından oluşur. Sinatdağı napında Üst Permiyen çökelleri ile taban kırıntılısı başlayışlı Orta Triyas karbonatları arasındaki bölgesel açılı uyumsuzluk ise, Geç Hersiniyen sonu hareketlere bağlıdır. Pireniyen hareketleri ile bölgeye allokton birlikler taşınarak yerleşmişlerdir. Bölgenin morfolojik gelişimi, BKB-DGD gidişli ana yapısal ögelerle kontrol edilmiştir. Otokton ve allokton birliklerdeki formasyonlar için yapılan kontur diyagramlarından elde edilen büyük kuşak simetrileri, yörenin yapısal gelişiminde büyük ölçüde K15-25°D yönlü sıkışma gerilmelerinin etkili olduğunu ortaya koyar.Öğe Loras Dağı-Çaldağı ile Hatunsaray (Konya batısı) arasında kalan bölgenin stratigrafisi ve bazı tektonik özellikleri(1997) Turan, Ahmet; Küpeli, Şuayip; Karakoç, İlkayKonya batısındaki Loras Dağı-Çaldağı ile Güneybatıdaki Hatunsaray Kasabası arasında kalan inceleme alanında, Geç Permiyen-Kuvaterner aralığında oluşmuş kaya birimleri yüzeyler. Bunlar otokton, allokton ve neootokton birimler şeklinde ayrılmışlardır. Gökçeyurt grubu olarak ele alınan otokton birliğin en altında metakırıntılar ve karbonatlardan oluşan Geç Permiyen-Geç Triyas yaşlı Aladağ formasyonu bulunur. Aladağ formasyonu Geç Triyas-Erken Jura yaşlı dolomitize karbonatlardan yapılı Kızılören formasyonu ile yanal ve düşey geçişli olarak, platform tipi karbonatlardan oluşan ve Jura-Kretase'de çökelmiş Lorasdağı kireçtaşına geçer. Gökçeyurt grubunun en üst birimi, Geç Kretase'de oluşan ve pelajik karbonat ve kırıntılılardan yapılı Midostepe formasyonudur. Allokton birliğin tabanında Hatip ofiyolitli karışığı yer alır. Geç Kretase'de oluşmuş bu karışık üzerine, yine tektonik bir dokanakla Çayırbağı ofiyoliti gelir. Neootokton birimlerin çoğunluğu, temeldeki formasyonları açılı uyumsuzlukla örten Dilekçi grubu içerisindedir. Geç Miyosen-Erken Piloyesen sürecinde şekillenen ve ince-kaba kırıntılarla karbonatlardan ve volkanoklastiklerden yapılı Dilekçi grubu, Sille, Ulumuhsine, Küçükmuhsine formasyonları ile Erenlerdağı volkanitleridir. Geç Pliyosen-Kuvaterner'de oluşmuş Topraklı formasyonu ve yamaç molozu ile alüvyonlar, Dilekçi grubunu uyumsuz olarak örterler. Erken Paleosen ve sonrasında Orta Alpin devinimlerle duraysızlaşan bölgede, kompresyonel tektonik rejimin etkisiyle yaklaşık D-B gidişli ana kıvrım yapıları oluşurken, ofiyolitli karışık ve okyanusal kabuk dilimlerinden yapılı naplar bölgeye yerleşmiştir. Kıvrılma ve naplaşma ile yükselen bölge, Orta Miyosene kadar bir erozyon geçirmiş ve Orta-Geç Alpin hareketlerinin izleri olarak da yörede Geç Miyosen ve Geç Pliyosen tabanlarındaki açılı uyumsuzluklar oluşmuştur.Öğe Orta Toroslarda Köprülü (Gündoğmuş-Antalya) Yöresinin Stratigrafisi(2002) Deli, Arif; Turan, AhmetKöprülü (Gündoğmuş-Antalya) çevresinde bulunan çalışma alanında, Permiyen-Lütesiyen zaman aralığında oluşan değişik kaya birimleri mostra vermektedir. Yörede yüzeyleyen bu kayaçlar, otokton ve allokton birimler olarak iki ana bölümde incelenmiştir. Otokton konumlu Geyikdağı Birliği sığ ve kısmen açık şelf karbonatlarından oluşan Geç Kretase yaşlı Saytepe formasyonu ile başlamaktadır. Geç Kretase’de ortamın giderek derinleşen kısımlarında, Karaköy formasyonu, Saytepe formasyonu ile yanal ilişkili olarak çökelmiştir. Karaköy formasyonu tabanda kırıntılı kireçtaşı-marn ve çörtlü kireçtaşlarıyla (Kurttepe üyesi) başlamakta, üste doğru pelajik kireçtaşı, marn, kumtaşı ardalanması (Sarıkavak üyesi) ile son bulmaktadır. Otokton birliğin Mesozoyik istiflerini, Antalya Birliğine ait pelajik kireçtaşı blokları içeren ve Geç Kretase’de bölgeye yerleşmiş Antalya Birliği kapsamındaki Belistir ofiyolitik melanjı üzerlemiştir. Hem otoktona ait Karaköy formasyonu, hemde çalışma alanının güneydoğusunda gözlendiği gibi Antalya Birliğine ait Belistir ofiyolitli karışığı, kırıntılı ve killi karbonatlı istifleri kapsayan Lütesiyen yaşlı Beden formasyonu tarafından açılı uyumsuzlukla örtülmektedir. Antalya Birliğinin tabanını oluşturan Belistir melanjının üzerine, çoğun kumlu kırıntılı kayaçlardan oluşan Geç Triyas yaşlı Kasımlar formasyonu tektonik olarak gelmektedir. Kasımlar formasyonunun üzerinde ise, yarı-pelajik ve pelajik kayalardan meydana gelen Jurasik-Kretase yaşlı İnasar formasyonu yer alır. Antalya Birliği kayalarının üzerine Alanya Birliğine ilişkin birimler, tektonik olarak oturmaktadır. Alanya Birliği kendi içerisinde iki ayrı nap dilimine ait metatortul istifleri kapsamaktadır. İnceleme alanında olasılıkla Geç Permiyen yaşlı kayaları kapsayan Alanya Birliği, altta mermer-şist-kuvarsit litolojilerinden yapılı alt nap veya Mahmutlar formasyonu ile üstte dolomitli metakarbonatlardan oluşan üst nap veya Cebelireis formasyonundan oluşur. Alanya Birliği kayaları üzerine ise, Aladağ Birliğine ait şeyl-kuvarsit arakatkılı, bol fosilli kireçtaşlarından yapılmış Geç Permiyen yaşlı Kuşakdağı formasyonu, tektonik olarak gelmektedir.Öğe Toroslar'da Hadim (Konya) ve güneybatısının jeolojisi, stratigrafisi ve tektonik gelişimi(Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 1990) Turan, Ahmet; Kurtman, FikretOrta Toroslar'ın iç-batı bölümünde, Hadim (Konya) çevresinde yeralan inceleme alanında, Devoniyen-Eosen zaman aralığında çökelmiş değişik kaya birimleri yüzeyi emektedir. Birimler biri otokton ve diğerleri alloktonlar olmak üzere iki ana bölüm halinde incelenmiştir. 1- Otokton birlik: Çalışma sahasının kuzeyinde sığ şelf karbonatlarından oluşan ve birbirleriyle uyumsuz olan Ovacık kireçtaşı (üst Jura) ile Saytepe formasyonu (Senomaniyen-Maestrihtiyen) otokton konumludur.. İnceleme alanının güneyinde ise yine otokton olan Saytepe formasyonunun (Senomani- yen-Monsiyen) çökelimi esnasında, Geç Kampaniyenden sonra derinleşme süre cine girilmiş ve bu derinleşme Monsiyene kadar sürmüştür. Böylece otokton birliğin güney kesiminde kalın bir fi iş istifi şeklindeki Karaköy formasyonu (Maestrihtiyen), Saytepe formasyonu ile yanal ilişkili olarak şekillenmiştir. Karaköy formasyonu en altta kırıntılı kireçtaşları (Kurttepe kireç taşı üyesi) ile başlar, üste doğru pelajik marnlarla ardalanmalı kumtaşı ve konglomeralara (Sarıkavak üyesi) geçtikten sonra en üstte kaotik iç yapılı çökellerle (Belistir üyesi) son bulur. Mesozoyik yaşlı formasyonlar, kuzey de neritik fasiyesli Çobanağacık kireçtaşı (Lütesiyen), güneyde de flişo- id-fliş tortulları ile başlayıp olistostromal oluşuklarla son bulan Beden formasyonu (Lütesiyen) ile uyumsuz olarak örtülürler. 2- Allokton birlikler: Alloktonlar otokton birlik ile birbirlerinin üzerinde örtüler şeklinde dört naptan oluşmaktadır. Bunlar tektonostratig- rafik konumlarına göre aşağıdaki gibi incelenmiştir. 2.1. Taşkent napı: Bu nap, otoktonun üzerinde genel olarak değişik boyut ve özellikli bloklar içeren bir tektonik melanj karekteri taşımakta dır. Matriks, bol miktarda ofiyolitik kırıntılar içeren flişimsi oluşuklar şeklindedir ve bu değişik kökenli bloklardan yapılı kaotik çökeller içinde, çört yumrulu killi kireçtaşı-radyolarit ve tüfit şeklinde gelişmiş dev ol istol itler olağandır. Taşkent karışığı olarak adlandırılan bu melanjın oluşum yaşı üst Kretasedir. 2.2. Hocalar napı: Bu nap Zindancık karmaşığı ve Kayraklıtepe kuvarsiti olarak incelenen iki stratigrafik düzeyden oluşur. Zindancık karmaşığı, mermer ve kireçtaşı blokları içeren fill it ve sleytlerle başlar, üste doğru değişik özellikli kireçtaşı blokları içeren metaşeyl-metakumtaşı ardışımına geçer. Zindancık karmaşığını uyumlulukla üstleyen ve düzgün taba- II kain kumtaşl arından oluşan Kayraktepe kuvarsiti ile istif sona erer. istifin içinde Devoniyen, Karbonifer ve üst Permiyen yaşlarım veren kireçtaşı blokları mevcut olduğundan bu topluluğun Triyas yaşlı olabileceği düşü nülmüştür, 2.3. Sinatdağı napı: Nap kuvars arenit ve şeyi arakatkılı lagüner kireçtaşl arından oluşan Kahtepe formasyonu (üst Permiyen) ile başlar, üze rinde açılı uyumsuzlukla duran ve rekristalize karbonatlardan ibaret Kar tallıca kireçtaşı (Orta Triyas) görülür. Bunların üzerinde ise konglomera ile tarnsgresif olarak başlayan ve neritik kireçtaşları ile devam eden Si natdağı formasyonu (Jura-Alt Kretase) yeralır. Bu karbonatlarda arada bir çökelmezliğin olduğu, çörtlü ve palajik fasiyesli Türbetepe kireçtaşına (Turoniyen-Koniasiyen) geçmektedir. Napın en üst bölümünü ise, alttaki for masyonları açılı uyumsuzlukla örten Söğütyaylası formasyonuna (Kampani- yen-Alt Maestri htiyen) ait flişoid-fliş tortulları oluşturmaktadır. 2.4. Gevne napı: Bu napa ilişkin birimler, üst Devoniyenden-Orta Triyas sonlarına kadar çökelen formasyonları kapsayan Gevne grubu ve Ju ra-Alt Kretase boyunca çökelmiş îshaklı grubu olarak ikiye bölünmüştür. Gevne grubunun tabanında kuvarslı kumtaşı-şeyl nöbetleşmesi ve çok bol makrofosilli kireçtaşı merceklerinden oluşan Asar ıkyaylası formasyonu (üst Devoniyen) yeralır. Asar ıkyaylası formasyonunun tabanında bazen dolomitleşmiş düzenli karbonatlar (Gölbağazı kireçtaşı üyesi) da görülür. Bu formasyon, neritik kireçtaşı ve kuvars kumtaşı arda! anmasından oluşan Yarıcak formasyonu (Karbonifer) ile uyumlu olarak örtülür. Gevne napının kuzey kanadında Yarıcak formasyonunun alt seviyelerinde, mercek geometrili ve kalın bir düzey halinde bitümlü kireçtaşları (Kirazpınarı kireçtaşı üyesi) izlenmektedir. Yarıcak formasyonunu uyumlulukla örten Arpalık formasyonu (Alt Permiyen) ise, bol algi i onkoidal kireçtaşı ve kuvars arenit seviyele rinden oluşur. Kuşakdağı formasyonu (üst Permiyen) çok az kuvars arenit ve bitümlü şeyi aradüzeyleri haricinde tamamen algi i, lagüner karbonatlardan oluşmaktadır. Gevne napında Mesozoyik, üst Paleozoyik ile uyumlu stromato- litik-oolitik karbonatlardan oluşan Gökçepınar kireçtaşı (Alt Triyas) ile başlar. Bunları Göztaşı formasyonu (Alt-Orat Triyas) izler. Göztaşı formas yonu en altta alacalı şeyi ler (Tepeçayır üyesi) ile, üste doğru killi ki reçtaşları (Sivritömek üyesi) şeklinde ve en üstte şeyi arakatkılı dolo- mitleşmiş kireçtaşları (Aliefendi üyesi) olarak temsil edilir. Bu formas yon, üstten kumtaşı-şeyl-marn-kireçtaşı ardalanmasından yapılı Beyreli formasyonu (Orta-üst Triyas) ile uyumlu olarak örtülür. III Beyreli formasyonunun üzerinde uyumsuzlukla ishaklı grubuna ilişkin birimler bulunur. Bu grubun tabanında konglomera, kumtaşı ve çamurlardan oluşan karasal Çamiçi formasyonu (? Jura) yeralır. Karasal oluşuklardan sonra, çok ince kırıntılı ara düzeyler de içeren ve çamurtaşı-killi kireç taşı litolojilerinden oluşan Dedebeleni formasyonu (Jura-üst Jura) konkor- dan olarak görülür. Gevne napının en üst litolojilerini ise, dolomitik kireçtaşı ve sığ şelfi karekterize eden mikritlerden yapılı Cihandere kireç taşı (üst Jura-Alt Kretase) oluşturur. Yörede tesbit edilen açılı ya da açışız uyumsuzlukların stratigrafik yerlerine göre, Hadim bölgesi Erken Alpin ve özellikle Orta Alpin orojenik hareketlerinden büyük ölçüde etkilenmiştir. Bu hareketler sonucu, bölgede çoğunlukla NW-SE gidişli kıvrımlı, kırık! ı ve bindirmeli yapılar gelişmiş tir. Yörede alloktonlar, Geç Lütesiyen-Erken Oligosen dönemindeki yoğun yatay sıkışma hareketlerine bağlı olarak ayrı ayrı naplar şeklinde bölgeye taşınmışlardır. Pireniyen dağoluşumu evresindeki kompresyonel tektonik rejimde naplar yerleştikten sonra, bölge tansiyonel tektonik rejimde eğim atımlı faylarla kırıklanarak esas yapısını kazanmıştır. Bölgede bindirme sınırları, büyük fay ve kıvrım ekseni gidişleri ile bir uygunluk içinde olup bu gidişler, genelde bölgenin orohidrografisine paralel olarak NW-SE yönündedir.Öğe Toroslar’da Hadim bölgesinin paleotektonik dönem jeolojik evrimi(Selçuk Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi, 2007) Turan, Ahmet; Kurtman, Fikret; Seymen, İhsanOrta Toros kuşağı içerisindeki Hadim bölgesinde, otokton Geyikdağı ile allokton Bozkır, Bolkardağı ve Aladağ birlikleri kapsamındaki Hadim napları yüzeylemektedir. Bu tektonik dilimlerden her biri, çok farklı paleocoğrafik ortamları karakterize eden stratigrafik istifleri kapsar. Erken-Orta Kambriyen’de Hadim yöresi, dolomit-dolomitik kireçtaşı-biyoklastik kireçtaşı yapılışlı karbonatların çökeldiği sığ bir denizle kaplıdır. Bölge Geç Kambriyen-Ordovisiyen sürecinde, konodontlu ve graptolitli pelitik sedimentler içeren, denizel kırıntılıların çökeldiği bir havza konumundadır. Hadim bölgesinde Geç Ordovisiyen-Erken Devoniyen yaşlı kayalar yüzlek vermez. Geç Devoniyen-Karbonifer döneminde bol fosilli, karbonat ara katkılı kırıntılı birimlerin çökeldiği sığ denizel ortam şartları gözlenmektedir. Permiyen’de resifal, lagüner sığ karbonat şelfi durumunu koruyan yörede, Erken Triyas stromatolitli-oolitli sığ karbonatlar ile başlar ve üste doğru killi kireçtaşı-marn-şeyl fasiyeslerine geçilir. Kuzey bölümde olasılıkla Erken-Orta Triyas’da kumlu-çamurlu metaolistostromal bir topluluk gelişmişken; bölgenin güney bölümünde Orta Triyas’da kumlu, killi, karbonatlı litofasiyeslerin biribirleriyle ardalandığı tipik fliş istifleri şekillenmiştir. Bu fliş döneminin ardından Erken Kimmeriyen orojenik fazı ile kıvrımlanıp yükselen bölgede, Liyas-Dogger karasal-yarı karasal molasik kırıntılı çökellerle; Malm-Erken Kretase ise sığ ve duraylı şelf karbonatları ile temsil edilir. Geç Kretase’de duraysızlaşmaya başlayan sözkonusu karbonat platformunda Senoniyen’de çörtlü ve killi karbonatlar ile kırıntılı ardalanmasından oluşan pelajik ritmik serilerin gelişimi izlenir. Bölgede Geç Senoniyen- Erken Paleosen sürecinde oluşmuş farklı bir jeolojik topluluk ise, dalma-batma zonlarına özgü ofiyolitik melanjdır. Paleotektonik dönemde evrimini en son tamamlamış olan stratigrafik ünite Lütesiyen kayalarıdır. Lütesiyen birimleri altta bol mikrofosilli resifal karbonatlarla başlar. Daha sonra pelajik nitelikli kumlu-çamurlu kırıntılılardan yapılı fliş fasiyesine geçen Lütesiyen istifleri, en üstte vahşi fliş fasiyesi ile son bulur. Üst Lütesiyen-Oligosen birimleri inceleme alanında görülmez. Bu süreç bölgede kıvrılma-yükselme-naplaşma-aşınım dönemidir. Geç Eosen-Oligosen sürecinde allokton topluluklar (Bozkır, Bolkardağı ve Aladağ birlikleri) kuzeyden güneye doğru devinerek önce göreceli otoktona (Geyikdağı Birliği), daha sonra da alloktonlar bir birleri üzerine bindirmişlerdir.
