Yazar "Uludamar, Altay" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 3 / 3
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Clinical and microbiological efficacy of three different treatment methods in the management of denture stomatitis
    (WILEY-BLACKWELL, 2011) Uludamar, Altay; Ozyesil, Atilla Gokhan; Ozkan, Yasemin Kulak
    Objective: This study evaluated. the effect of mouthrinses and tissue conditioner on the clinical findings and microbial flora of 60 patients with Newton's type II denture stomatitis (N2DS) Background: Denture stomatitis is a common problem in complete denture wearers. Materials and methods: Sixty patients with N2DS were included in this study and divided into three groups. Two groups of patients were instructed to rinse their mouth with the designated mouthrinses DioxiDent and Corsodyl twice daily for 1 min and to soak their dentures overnight in these solutions for 15 days. For the third group, tissue conditioner was placed in each of 20 patients' existing maxillary dentures. Patients were evaluated both clinically and microbiologically at baseline and after 15 days. Palatal swabs and smears were taken from each patient before and after treatment and these samples were examined mycologically. The difference between Candida colonisation before and after treatment and the differences between pre-treatment and post-treatment clinical findings were assessed. Results: DioxiDent and Corsodyl showed an improvement in palatal inflammation and a decrease in Candida colonisation compared to Visco-gel. Conclusions: The effectiveness of topical chlorine dioxide and chlorhexidine gluconate in the management of N2DS was demonstrated.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Effects of different surface treatments on the bond strength of glass fiber-reinforced composite root canal posts to composite core material
    (ELSEVIER TAIWAN, 2012) Kurt, Murat; Guler, Ahmet Umut; Duran, Ibrahim; Uludamar, Altay; Inan, Ozgur
    Background/purpose: The purpose of this study was to investigate the effects of different surface treatments on the bond strength of glass fiber-reinforced composite (FRC) posts to composite core material. Materials and methods: A total of 18 FRC posts were randomly divided into six groups (n = 3), one of which was the untreated control group. Surface treatment of other groups were as follows: airborne particle abrasion with 50-mu m Al2O3 powder at 60 psi for 10 seconds through a nozzle distance of 10 mm; etching with 4% hydrofluoric (HF) acid; and surface preparation with an Er:YAG laser under three different power settings (of 300, 400, and 500 mJ, at 2 Hz and 100 mu(s)). A cylindrical Teflon mold was used to surround the treated posts, and the mold was filled with dual-cure composite core material. All samples were light-cured for 60 seconds through the top of the mold. After 24 hours of storage in water, specimens were sectioned perpendicular to the bonded interface under water cooling to obtain 2-mm thick post-and-core specimens. Each group consisted of 12 specimens. Push-out tests were performed at a cross-head speed of 0.5 mm/minute using a universal testing machine. Data were analyzed by one-way analysis of variance followed by Tukey's honestly significant difference test (alpha = 0.05). Results: The lowest bond strength was observed in the Er:YAG 500-mJ group (6.14 +/- 0.94 MPa). The acid-etched group revealed a higher bond strength (15.08 +/- 0.92 MPa) than the control group. The highest bond strength was observed in the airborne-particle abrasion group [18.89 +/- 0.83 MPa (P < 0.05)]. Conclusion: Er:YAG laser treatments on the FRC post surface decreased the bond strength. Airborne-particle abrasion and HF acid etching are alternative methods for increasing bond strength of FRC posts to composite core material. Copyright (c) 2012, Association for Dental Sciences of the Republic of China. Published by Elsevier Taiwan LLC. All rights reserved.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Zirkonyum oksit seramik restorasyonlarda farklı yüzey hazırlıklarının kompozit yapıştırma simanının bağlanmasına etkilerinin incelenmesi
    (Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 2007) Uludamar, Altay; Aykent, Filiz
    Bu çalışmada yttrium ile stabilize edilmiş zirkonyum oksit örneklerde yapılan farklı yüzey hazırlıklarının, iki rezin simanın bağlanma dayanımına etkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışmada kullanılan örnekleri hazırlamak için prefabrik IPS e.max ZirCAD bloklar İsomet kesme cihazında 2 mm kalınlığında kesilmişlerdir. Seksen adet kesilen örnek sinterize edildikten sonra farklı yüzey işlemleri yapılmak üzere rasgele 4 gruba ayrılmışlardır. Birinci grup örnekler hiçbir yüzey işlemine tabi tutulnadan kontrol grubu olarak bırakılmışlardır. İkinci gruptaki örnekler 110? Al2O3 ile kumlanmışlardır. Üçüncü grubu oluşturan örnekler ise orta grenli elmas frezle pürüzlendirilmişlerdir. Son gruptaki örneklerde Er:YAG lazer cihazı kullanılarak pürüzlendirilmişlerdir. Yüzey işlemleri tamamlanan örnekler çalışmada kullanılan iki farklı rezin simanla (Multilink Automix ve Multilink Sprint) yapıştırılmak üzere 10'arlı gruplara ayrılmışlardır. Yapıştırma işlemini takiben örnekler 24 saat distile su içerisinde bekletilmiş ve daha sonra kesme testine tabi tutulmuşlardır. Kopmanın gerçekleştiği kuvvet değerleri Newton cinsinden kaydedilmiştir. Elde edilen değerler yüzey alanına bölünerek MPa'a çevrilmiş ve daha sonra değerler iki yönlü varyans analizi (2-way ANOVA), Kruskal-Wallis testi ve Bonferroni düzeltmeli Mann-Whitney U istatistiksel testleri kullanılarak değerlendirilmişlerdir. Farklı yüzey işlemleri uygulanan her gruptan örneklerin bağlanma yüzeyleri SEM'de incelenmiştir. Varyans analizi sonucunda simanlar ve yüzey işlemleri arasında önemli fark bulunurken (p<0.05), yüzey işlemleri ile simanların etkileşimleri arasındaki fark önemli bulunmamıştır (p >0.05). Multilink Automix zirkonyum oksit seramik yüzeylere Multilink Sprint'e göre daha yüksek bağlanma dayanımı göstermiştir. Yüzey işlemlerinden kumlama yapılan zirkonyum yüzeylere her iki simanın da bağlanma dayanımı en yüksek bulunmuştur. Bunu elmas frezle pürüzlendirme yapılan grup izlemiştir. En düşük bağlanma dayanımlarını ise lazerle pürüzlendirilen grup ile kontrol grubu göstermiştir. Bağlanma yüzeylerinin SEM analizinde kumlama yapılan yüzeylerde kontrol grubundan tamamen farklı oldukça girintili çıkıntılı bir yüzey gözlenirken, elmas frezle pürüzlendirilen yüzeylerde, yine kontrol grubundan farklı, frezin yönüne bağlı simetrik izler görülmüştür. Lazerle pürüzlendirilen yüzeylerin SEM görüntülerinde ise yüzeyin fazla değişmediği ve kontrol grubunda izlenen düz yapının korunduğu tespit edilmiştir.