Yazar "Uysal, İsmihan İlknur" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 18 / 18
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe A. Axillarisden Ayrılan A. Brachialis Süperficialis(2000) Karabulut, Ahmet Kağan; Uysal, İsmihan İlknur; Ziylan, Taner; Murshıd, Khalil AwadhAmaç: A. axillarisden ayrılan a. brachialis süperficialis varyasyonunun değerlendirilmesi. Olgu sunumu: Anatomi Anabilim Dalı rutin laboratuvar diseksiyonları esnasında 42 yaşında bir erkek kadavrada a. axillarisin 2. costa üst seviyesinde ilk dalını verdikten sonra iki köke (a. brachialis süperficialis ve a. brachialis profunda ) ayrıldığı gözlendi. A. axillarisin 2. ve 3. dalı a. brachialis süperficialisden ayrılırken, diğer dalların ise a. brachialis profundadan çıktığı tespit edildi. A. brachialis profundadan tek bir kütük olarak ayrılan A. profunda brachii bulunamadı. Bunun yerine a. brachialis profundanın A. profunda brachii seyrine uyacak şekilde onun dallarını vererek sonyandığı tespit edildi. A. brachialis süperficialisin kolun distalinde a. collateralis ulnaris superior ve inferior dallarını verdikten sonra art. cubitiden geçen transvers eksenin yaklaşık 1,5-2 cm altında terminal dallarına (a.radialis ve a. ulnaris) ayrıldığı gözlendi. Sonuç: Bu vakada a. axillarisin nadir görülen bu varyasyonunun daha önce bildirilen benzer varyasyonlardan ayrılan özelliği, a. brachialis profundadan tek bir kütük olarak ayrılan a. profunda brachiinin saptanamamış olmasıdır. A. axillarisin varyasyonlarının bilinmesi, klinik uygulamalarda plastik cerrahlar, ortopedistler ve radyologlar açısından oldukça önemlidir.Öğe An anatomic study of the lateral femoral cutaneous nerve in human fetuses(2016) Fazlıoğulları, Zeliha; Uysal, İsmihan İlknur; Doğan, Nadire Ünver; Karabulut, Ahmet Kağan; Ziylan, TanerObjectives:The aim of the study was to determine the anatomic course of the lateral femoral cutaneous nerve (LFCN) andits branches in relation to certain anatomic landmarks in human fetuses. Methods: This study was performed on 50 thighs from 25 spontaneously aborted fetuses with no detectable malformations. The LFCN position was evaluated according to its relation to the anterior superior iliac spine and its distance from thefemoral nerve and femoral artery were measured along the inguinal ligament (IL). The relationship between the LFCN andfemoral nerve in the pelvic cavity was also evaluated. Results: The branching pattern of the nerve was classified according to number and branching location of the main trunkas: Type I, a single trunk; Type II, two trunks, Type III;: three trunks, and Type IV: LFCN branching above or behind the IL.Sub-types of the LFCN were determined in accordance with the number of branches of the main trunk. Up to four branches of the LFCN were found; two branches originating from a single trunk was the most common type (54%). The most common site of the LFCN was observed nearly adjacent to the anterior superior iliac spine. In 11 lower limbs, the femoral nervewas accompanying with the LFCN on its course in pelvic cavity. Conclusion:The results of this study on the morphological features and variations of the LFCN in fetuses provide understanding of its variability for further studies in the regionÖğe Brachial Plexus Variations in Human Fetuses(Lippincott Williams & Wilkins, 2003) Uysal, İsmihan İlknur; Şeker, Muzaffer; Karabulut, Ahmet Kağan; Büyükmumcu, Mustafa; Ziylan, TanerOBJECTIVE: We examined the anatomic variations of the brachial plexus (BP) in human fetuses. METHODS: This study was performed with 200 BPs from spontaneously aborted fetuses without detectable malformations. The plexuses were dissected, and the normal position and/or morphological variations of the BP were determined and photographed. RESULTS: There were no variations in 93 plexuses, and 107 plexuses were observed to have different variations. Morphological variations were observed more frequently among female fetuses and right sides. The BPs were composed mostly of the C5, C6, C7, and C8 nerves and the T1 nerve. (71.5%). A prefixed plexus was observed in 25.5% of cases, and a postfixed plexus was observed in 2.5% of cases. In one case (0.5%), the C4 and T2 nerves joined the formation. The inferior trunk was not formed in 9% of cases. The superior trunk was not formed in 1% of cases. In one plexus, the superior trunk was formed by the ventral rami of the C4 and C5 nerves. In one case, the inferior trunk was formed by the ventral rami of the T1 and T2 nerves. Division variations were observed most frequently. There were also variations in the terminal branches, such as the roots of the median nerve joining in the distal part of the arm (8.5%), the axillary nerve being separate from the posterior division of the superior trunk (2.5%), and a connection existing between the median and musculocutaneous nerves (1%). CONCLUSION: Knowledge of BP variations is important for surgeons who perform surgical procedures in the cervical and axillary regions.Öğe Communications Between the Palmar Digital Branches of the Median and Ulnar Nerves: A Study in Human Fetuses and a Review of the Literature(Wıley, 2010) Ünver Doğan, Nadire; Uysal, İsmihan İlknur; Karabulut, Ahmet Kağan; Şeker, Muzaffer; Ziylan, TanerIn this study, median nerves (MNs) and ulnar nerves (UNs) were dissected in 200 palmar sides of hands (left and right) of 100 (50 male, 50 female) spontaneously aborted fetuses with no detectable malformations. The fetuses, whose gestational ages ranged from 13 to 40 weeks, were dissected under an operating microscope. The MN divided first into a lateral ramus and a medial ramus and then formed a common digital nerve. The first common digital nerve trifurcated in all of the studied cases. The branching patterns were classified into two types (Type 1 and Type 2) based on the relationship with the flexor retinaculum (behind/distal of it). A communication branch between the UNs and MNs in the palmar surface of the hand was found in 59 hands (29.5%). The proper palmar digital nerves were numbered from p1 to p10, starting from the radial half of the thumb to the ulnar half of the little finger, and these nerves exhibited six types of variations. The present data obtained from human fetuses will aid in elucidating the developmental anatomy of the nervous system and provide hand surgeons with a more complete anatomical picture to help them to avoid iatrogenic injuries.Öğe The Communications Between the Ulnar and Median Nerves in Upper Limb(2009) Ünver Doğan, Nadire; Uysal, İsmihan İlknur; Şeker, MuzafferThe basic anatomy of the median and ulnar nerves in the upper limb is well described in textbooks. Besides detailed anatomy of the communications between median and ulnar nerves was designed to help hand surgeons understand both anatomic variations and paradoxic complaints of sensory and motor loss of patients. Reports in the literature describe the four communicating branches between median and ulnar nerves in the upper limb. We would like to summarize previous studies in order to be understood properly and make general comments on this complex relationship between structure and innervation. © Neuroanatomy.Öğe Coronary Artery Variations and Median Artery in Turkish Cadaver Hearts(SINGAPORE MEDICAL ASSOC, 2010) Fazlıoğulları, Zeliha; Karabulut, Ahmet Kağan; Ünver Doğan, Nadire; Uysal, İsmihan İlknurIntroduction: This study examined the routes and variations of the left coronary artery (LCA), the right coronary artery (RCA), and their branches, as well as the frequency of a median artery in cadaver hearts. Methods: The hearts of 50 adult Turkish cadavers from various centres were dissected. Results: The LCAs branched out of the aortic sinus and had an average diameter of 4.44 +/-1.79 mm. They gave rise to two branches (bifurcation) in 46 percent, three branches (trifurcation) in 44 percent and four branches (quadrifurcation) in ten percent of the hearts. The median artery was identified in 27 hearts, with a mean diameter of 2.00 mm (standard deviation 0.67). The RCAs branched out from the right aortic sinus and had an average diameter of 3.32 +/-0.79 mm. The conus branch, classically known as a branch of the RCA, branched out from the RCA in 32 percent of the hearts and from the right aortic sinus in 68 percent. Right dominance was observed in 42 percent, left dominance in 14 percent, and equal dominance in 44 percent of the hearts. Myocardial bridges were found on the LCA branches in 22 of the 27 hearts in which the median artery existed. Conclusion: There is a close relationship between the existence of the median artery and myocardial bridges. This suggests that the median artery might be important in myocardial bridges, which exist in embryos but do not result in any clinical symptoms for many years in a large number of people.Öğe Farklı gözlerden yaşlıya ve yaşlanmaya bakış(2016) Uysal, İsmihan İlknur; Şahin, Samet; Bilen, Elif Ebrar; Salhab, Mohammed; Durmaz, Kübra; Alı, Fatimah Mostafa; Erbaş, FatmanurAmaç: Türkiye'de 65 yaş ve üzerindeki nüfusun toplam nüfusa oranı artmıştır. Nüfusun yaşlanması sürecinin çok hızlı olması beklenen bir durumdur ve halen gelişmekte olan ülkelerde önemli problemler doğurmaktadır. Araştırmamız bu problemler ve mevcut yaşam koşulları altında insanların yaşlılığa bakış açılarını tespit edilmek amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Tanımlayıcı tipteki bu çalışmada 19 sorudan oluşan bir anket toplam 507 kişiye uygulanmıştır. Yaş grupları 18-30 (126 kişi), 31-44 (126 kişi), 45-60 (127 kişi), 60 yaş üzeri (128 kişi) olmak üzere dörde ayrılmıştır. Anket uygulanan kişilerin %49,7'si kadın, %50,3'ü ise erkektir.Bulgular ve Sonuç: Çalışmaya göre toplumda yaşlılık bir hastalık değil bir çağ olarak algılanmaktadır.Öğe Fötuslarda Büyüme ve Gelişmenin Ultrasonografi ve Disseksiyonla Elde Edilen Humerus Uzunlukları ile Değerlendirilmesi(2000) Karabulut, Ahmet Kağan; Köylüoğlu, Beytullah; Uysal, İsmihan İlknurBu çalışmada insan fötuslarında humerus uzunluğundaki değişikliklerin gerek fötal büyüme ve gelişmenin değerlendirilmesinde, gerekse gestasyonel yaşın (GY) tespitinde kullanılabilirliğinin hem ultrasonografi hem de disseksiyon metodu ile araştırılması planlandı. Rutin gebelik kontrolleri için başvuran komplikasyonsuz, morfolojik olarak fötal anomali saptanmayan, tek fötuslu 198 adet gebede 2. ve 3. trimestırlarda humerus uzunlukları ultrasonografik olarak değerlendirildi. GY 14-40 haftalar arasında değişmekte olup anneden alınan, kesin olarak ifade edilen son menstruasyon tarihine göre belirlendi. Ultrasonografik olarak ölçülen humerus uzunluğu ile standart yöntemlerle elde edilen biparietal çap (BPÇ), femur uzunluğu (FU), kafa çevresi, karın çevresi ve GY arasındaki ilişki araştırıldı. Ayrıca GY'ları 13- 40 hafta arasında değişen 100 adet abort fötusun humerusları diseke edilerek uzunlukları ölçülüp, GY ile ilişkisine bakıldı. Elde edilen sonuçlar linear regresyon ve korelasyon analiz yöntemi ile SPSS programında istatistiksel olarak değerlendirildi. Ultrasonografik humerus uzunluk ölçümleri ile GY (R2 0.93, P 0.001), FU (R2 0.97, P 0.001), BPÇ (R2 0.95, P 0.001), kafa çevresi (R2 0.95, P 0.001) ve karın çevresi (R2 0.94, P 0.001) arasında doğrusal ilişki saptandı. Buna ilave olarak humerus uzunlukları ile GY arasındaki ilişkinin 2. ve 3. trimestırlar arasında farklılık gösterip göstermediğinin araştırılması amacıyla fötuslar 2 gruba ayrıldı. 1. gruptaki (14-27 hafta) humerus uzunluk artış hızı daha fazla olup, bu dönemde humerus uzunluğu ile gestasyonel yaş arasındaki korelasyon katsayısı 0.95 iken daha sonraki dönem (28-40 hafta) için 0.87 olarak saptandı. Disseksiyonla eldeedilen bulgular ultrasonografi ile elde edilenlere benzer olup, humerus uzunluğu ile GY arasında doğrusal ilişki (R2 0.87) tespit edildi. Korelasyon katsayıları 2. trimestırda 0.92 iken 3. trimestırda 0.64 olarak bulundu. Ultrasonografi ile elde edilen Humerus uzunluğu dikkate alındığında gestasyonel yaş hesaplamasında GY 5.17 0.51 x Humerus uzunluğu formülü kullanılabileceği saptandı. Çalışmada elde edilen veriler humerus uzunluğu ile GY ve fötus büyümesinin diğer standart parametreleri arasında yüksek bir korelasyon olduğunu ve GY tespitinde humerus uzunluğunun bir tahmin aracı olarak kullanılabileceğini göstermektedir.Öğe Investigation and Review of Myocardial Bridges in Adult Cadaver Hearts and Angiographs(Springer France, 2010) Fazlıoğulları, Zeliha; Karabulut, Ahmet Kağan; Kayrak, Mehmet; Uysal, İsmihan İlknur; Ünver Doğan, Nadire; Altunkeser, Bülent BehlülPurpose We aimed to compare the myocardial bridges (MBs) both in the coronary angiography and cadavers. Morphological (length, thickness, deepness, the angle between the long axis of vessel and location) and angiographic properties (length, degree of systolic obstruction, frequency) of the MBs were evaluated in 50 adult cadaver hearts and in 1,321 cineangiograms. Myocardial bridges were observed in 32 of the cadaver hearts (64%) and 100 of cineangiograms (7.57%). It was observed that MBs caused significant coronary stenosis in 34 of 100 individuals leading to the prevalence of significant MB to be (2.5%) in angiography. The MBs that are above the left anterior descending artery in cadaver were classified as superficial MB (77.4%) and deep MB (22.6%). In cineangiogram, the average length of MB (MBL) was determined as 10.32 +/- A 4.62 mm. The presence of MB, MBL and degree of luminal narrowing were not associated with the age and gender. Deepness and thickness were a major determinant of significancy of systolic obstruction by MBs.Öğe Investigation of direct toxic and teratogenic effects of anticoagulants on rat embryonic development using in vitro culture method and genotoxicity assay(WILEY, 2006) Uysal, İsmihan İlknur; Karabulut, Ahmet Kağan; Özdemir, Kurtuluş; Aksoy, M.; Altunkeser, Bülent Behlül; Acar, HasanHeparin and low molecular weight heparins (LMWHs) are used to reduce the incidence of venous thromboembolism in pregnancy. Although, these agents have been shown to be safe when used during pregnancy, the studies about direct toxic and teratogenic effects of these drugs on embryonic development are limited. In this study, the effects of heparin and LMWHs on rat embryonic development were investigated by using in vitro embryo culture and micronucleus (MN) assay methods. Rat embryos were cultured in vitro in the presence of different concentrations of heparin (5-40 IU/ml), dalteparin (2.5-20 IU/ml), enoxaparin (25-100 mu g/ml) and nadroparin (1-4 IU/ml). Effects of anticoagulants on embryonic developmental parameters were compared and embryos were evaluated for the presence of any malformations. After culturing the embryos, classic MN assay was performed. Anticoagulants significantly decreased all growth and developmental parameters dose-dependently. Dalteparin and enoxaparin were found to cause more developmental toxicity than heparin and nadroparin. Along with haematoma in general, heparin and nadroparin caused maxillary deformity, situs inversus and oedema most frequently, while neural tube defects were observed with dalteparin and enoxaparin. All agents also significantly induced MN formation in rat embryonic blood cells. These results indicate the possible genotoxic effects of anticoagulant agents on the developing rat embryo when applied directly.Öğe Is the Rabbit Knee a Suitable Model for the Human Interphalangeal and Metacarphophalangeal Joints of the Hand?(TURKISH ASSOC ORTHOPAEDICS TRAUMATOLOGY, 2010) Karalezli, Nazım; Durduran, S. Savaş; Ogün, C. Tunç; Uysal, İsmihan İlknur; Ünver Doğan, Nadire; Öz, MehmetObjectives: The purpose of this study was to assess the suitability of the rabbit knee as a small joint model for the human interphalangeal and metacarphophalangeal joints of the hand. Methods: The proximal joint surface areas of 47 middle phalanges, the proximal and distal joint surface areas of 90 proximal phalanges, and the distal joint surface areas of 42 metacarpals of various human cadavers were calculated and compared with the distal femoral and proximal tibial joint surface areas of 20 knee of 10 New Zealand white rabbits by a photogrammetric method. Results: The mean joint surface area of the rabbit proximal tibia was larger than the proximal joint surface area of the middle phalanx, the distal joint surface area of the proximal phalanx, the proximal joint surface area of the proximal phalanx, and the distal joint surface area of the metacarpal. The mean joint surface area of the rabbit distal femur was larger than that of the middle phalanx, but similar to the proximal joint surface area of the proximal phalanx, and that of the distal metacarpal and distal proximal phalanx. Conclusion: The rabbit knee is not suitable model for the human interphalangeal and metacarphophalangeal joints of the hand. There is still a lack of an appropriate animal model for the small joints of the hand.Öğe Klorakinin rat embriyosu gelişimi ve morfolojik yapısı üzerine etkileri ve serbest radikallerin bu etkideki rolü(2004) Uysal, İsmihan İlknur; Karabulut, Ahmet Kağan; Şeker, Muzaffer; Gürbilek, MehmetAmaç: Bu çalışmada sıtmanın akut veya profilaktik tedavisinde kullanılan klorokinin memeli embriyosunun büyüme, gelişme ve morfolojik yapısı üzerine etkileri ve serbest radikallerin bu etkilerdeki rolünün in vitro rat embriyosu kültürü tekniği ve biyokimyasal metodlar kullanılarak araştırılması amaçlandı. Yöntem: Selçuk Üniversitesi Deneysel Tıp Araştırma ve Uygulama Merkezi hayvan laboratuvarından elde edilen ratlardan gebeliklerinin 9.5’uncu gününde disseke edilerek çıkartılan embriyoların rat serumu içerisinde 48 saat süreyle kültürü yapıldı. Kültür ortamı olarak; kontrol grubu için normal rat serumu kullanılırken, deney grupları için ise rat serumuna 0.25 ve 0.50 mg/ml dozlarında klorakin ilave edildi. Klorakinin toksik etkisinin tüm parametreleri etkilediği dozları ile birlikte antioksidan superoksid dismutaz kültür ortamına ilave edildi. Her bir deneysel ortam için 10 embriyo kullanıldı. Klorakinin rat embriyolarının gelişim parametreleri olan; total morfolojik skor, yolk salk çapı, tepe-kıç mesafesi, somit sayısı, embriyo ve yolk salk protein içerikleri üzerine doz bağımlı etkileri, morfolojik ve biyokimyasal yöntemlerle karşılaştırıldı. Embriyolarda meydana gelen malformasyonlar değerlendirildi. Bulgular: Kontrol embriyoları ile karşılaştırıldığında klorakinin doz bağımlı olarak bütün gelişimsel parametreleri gerilettiği ve genel morfolojide bozukluklara sebep olduğu gözlendi. Bu anomaliler arasında fleksiyon deformitesi, nöral tüp açıklığı, optik ve otik deformiteler ön planda idi. Kültür ortamlarına klorakin ile birlikte superoksid dismutaz eklendiğinde klorakinin etkilerinin değişmediği gözlendi. Sonuç: Klorakinin organogenez dönemindeki rat embriyoları üzerine doz bağımlı gelişimsel toksisiteye sebep olduğu ve bu etkilerde serbest oksijen radikallerinin rol oynamadığı belirlendi.Öğe Nerium oleander'in liyofilize sıvı distilatının rat embriyoları gelişimi üzerine toksik ve teratojen etkilerinin in vitro kültür ortamında araştırılması(2014) Karabulut, Ahmet Kağan; Uysal, İsmihan İlknur; Baş, Ahmet Levent; Doğan, Nadire Ünver; Fazlıoğulları, Zeliha; Acar, HasanAmaç: Nerium oleander, her mevsimde yeşil kalan bir çalı türüdür. Halk arasında antidiabetik, antilipidemik ve geniş spektrumlu bir ilaç olarak kullanılır. Bu çalışmada Nerium oleander sıvı distilatının kültür ortamında gelişen rat embriyolarına etkilerinin araştırılması planlandı. Gereç ve yöntem: 9,5 günlük rat embriyoları, değişik konsantrasyonlarda (0.2 - 8 mg/ml) Nerium oleander ilave edilen rat serumunda 48 saat kültüre edildi. Her bir konsantrasyon için en az 10 embriyo kullanıldı. İlacın sıvı distilatı hidrodistilasyon metodu ile elde edildi. Nerium oleander'in toplam morfolojik skor, yolk sak çapı, tepe-kıç mesafesi ve somit sayısı gibi embriyonik gelişimsel parametreler üzerine doz bağımlı etkileri morfolojik metod ile karşılaştırıldı. Embriyolar malformasyonlar bakımından da değerlendirildi. İlacın genotoksisitesi DNA fragmentasyon metodu ile değerlendirildi. Bulgular: Değişik konsantrasyonlardaki Nerium oleander ilavesi ile kültüre edilen embriyolar kontrol grubu ile karşılaştırıldığında ilacın herhangi bir büyüme geriliği ya da malformasyona sebep olmadığı gözlendi. Sonuç: Bu sonuçlar Nerium oleander'in gebelikte, gelişen embriyo üzerine negatif etkisi olmadığını göstermiştir. Ancak bu veriler ileri in vivo deneyler ve hücre hattı çalışmaları ile desteklenmelidir.Öğe The Origin of Gonadal Arteries in Human Fetuses: Anatomical Variations(Urban & Fischer Verlag, 2002) Çiçekçibaşı, Aynur Emine ; Salbacak, Ahmet; Şeker, Muzaffer; Ziylan, Taner; Büyükmumcu, Mustafa; Uysal, İsmihan İlknurTesticular arterial anatomy has been well studied because of its importance in testicular physiology, as well as testicular and renal surgery. In contrast to classical anatomical descriptions, it may originate from the suprarenal or lumbar arteries or a high-positioned origin, course behind the inferior vena cava or be doubled or arise from an inferior polar renal artery. Different developmental patterns as variations in relation to origin, course and number of the renal and gonadal arteries have been reported and discussed. This study was performed on 90 spontaneously aborted fetuses obtained from two different hospitals in Konya. The study was carried out on the testicular or ovarian arteries of fetuses fixed by immersion in 10% formalin. In all, 180 gonadal arteries were studied and 16 of them were found to have variations in their origin (8.8%). The variations of the gonadal artery origins could be classified into four types. The gonadal artery variations were more commonly found in male than the female fetuses and on the right side rather than the left. In the present study, it is clear that these variations are important not only from the developmental point of view or research interest, but they also may explain some pathological conditions. Knowledge of these variations may help to avoid the clinical complications especially during radiological examinations and/or surgical approaches in this region.Öğe Saphenous Vein Graft for Bypass of the Maxillary to Supraclinoid Internal Carotid Artery: An Anatomical Short Study(SPRINGER-VERLAG, 2001) Karabulut, Ahmet Kağan; Üstün, Mehmet Erkan; Uysal, İsmihan İlknur; Salbacak, AhmetThe use of a saphenous vein graft for bypass of the maxillary artery (MA) to the supraclinoid internal carotid artery (ICA) in internal! carotid: occlusions is investigated. Five adult cadaver sides were used. Dissection required zygpmatic arch osteotomy and a pterional craniotomy with extensive removal of the floor of the middle cranial, fossa. The MA was found easily media[ to infratemporal crest. The clinoidal segment of the ICA was exposed with the removal of the anterior clinoid process intradurally. The bypass graft was 4 to 5 cm long and was sutured end-to-end to the MA and end-to-side to: the supraclinoid ICA. When high blood flow is needed in cases with ICA occlusion, such a bypass may be an alternative to superficial temporal (STA)-to-middle cerebral artery (MCA) bypass as well as to common carotid-to-MCA or-ICA bypass, which needs a long vein graft. This type of bypass will provide the opportunity to clip the ICA proximal to the origin of ophthalmic artery, which may inhibit distal embolization.Öğe Tavşan Diz Eklemi İnsan Elinin Metakarpofalengeal ve Interfalengeal Eklemleri için Uygun Bir Model Midir?(2010) Karalezli, Nazım; Durduran, Savaş S.; Ogün, Tunç C.; Uysal, İsmihan İlknur; Ünver Doğan, Nadire; Öz, MehmetAmac: Bu çalışmada, insan elindeki interfalengeal ve metakarpofalengeal eklemler için küçük eklem modeli olarak tavşan diz ekleminin uygunluğunun incelenmesi amaçlandı. Calışma planı: Farklı insan kadavradan 42 metakarpalin distal eklem yüzey alanı, 90 proksimal falanksın distal ve proksimal eklem yüzey alanı ve 47 orta falanksın proksimal eklem yüzey alanı ile 10 Yeni Zelanda beyaz tavşanının 20 dizinin proksimal tibia ve distal femur eklem yüzey alanları fotogrametrik yöntemle hesaplandı ve karşılaştırıldı. Sonuclar: Tavşan dizi proksimal tibia eklem yüzey alanı ortalaması, orta falanksın proksimal eklem yüzey alanından, proksimal falanksın distal eklem yüzey alanından, proksimal falanksın proksimal eklem yüzey alanından ve metakarpalın distal eklem yüzey alanından daha büyüktü. Tavşan femur distal eklem yüzey alanı ortalaması orta falanksınkinden daha büyük iken, proksimal falanksı n proksimal, metakarpalın distal ve proksimal falanksın distal eklem yüzey alanına benzerdi. Cıkarımlar: Sonuç olarak, tavşan diz eklemi ile insan elinin MP ve iP eklemleri arasında uyum bulunamamıştır. insan elindeki küçük eklemler için uygun bir hayvan modeli ihtiyacı devam etmektedir.Öğe Üst ekstremitede arteriyel ve muskuler varyasyonlar(2014) Uysal, İsmihan İlknur; Çiçekçibaşi, Aynur Emine; Yılmaz, Mehmet Tuğrul; Doğan, Nadire Ünver; Ziylan, TanerRutin öğrenci diseksiyonlarımızda, bir erkek kadavranın sol üst ekstremitesinde arteriyel ve müsküler varyasyonlar gözlendi. Arteria radialis'in yüzeyelde olduğu, arcus palmaris superficialis'in sadece a. ulnaris tarafından oluşturulduğu, m. palmaris longus'un yoklu- ğu ve m. extensor digiti miniminin üç adet tendona sahip olduğu tespit edildi. Varyasyonlar embriyolojik kökenli olduğundan aynı bölgede farklı yapılarda normalin dışında görünümler birliktelik gösterebilir. Bu yüzden anatomik ve klinik çalışmalarda bir varyas- yon tespit edildiğinde aynı bölgede diğer yapılarda da farklılık gözlenebileceği akılda tutulmalıdır.Öğe Ventriculus terminalis'in kistik dilatasyon olgusunda MR görüntüleme bulguları(2015) Fazlıoğulları, Zeliha; Uysal, İsmihan İlknur; Kıvrak, Ali Sami; Doğan, Nadire Ünver; Karabulut, Ahmet Kağan; Özbek, SedaVentriculus terminalis ya da 5. ventrikül, medulla spinalis'de conus medullaris içinde normal epandim hücreleri ile kaplı, yetişkinlerde nadir görülen ve içerisi BOS ile dolu bir boşluktur. Bu sunumda bel ağrısı ile gelen yetişkin bir vakada, ventriculus terminalis'in kistik dilatasyonu ile ilgili manyetik rezonans (MR) görüntülerinden elde edilen bulgular tanımlanmıştır. Bel ağrısı şikayeti ile başvuran 36 yaşındaki kadın hastanın rutin MR sekansları kullanılarak elde edilen torakolumbar bölge görüntüleri incelendi. Conus medullaris seviyesinde medulla spinalis'in santralinde 33x12 mm büyüklüğünde, tüm MR sekanslarında BOS ile izointens kistik genişleme saptandı. Medulla spinalis'in sinyal intensitesinin doğal olduğu gözlendi. Tespit edilen kist içerisinde septasyon yoktu. Medulla spinalis'in proksimal kısmında canalis centralis içerisinde kanal genişlemesi ve ilave spinal anomali olmadığı gözlendi. Conus medullaris içerisindeki epandimal boşluk olarak da tanımlanan ve nadir görülen ventriculus terminalis'e torakolumbar MR görüntülerinde tesadüfen rastlanmaktadır. Aynı bölgede yerleşen kistik tümörlerden ayrılması için görüntü yoğunluğunun bilinmesinde fayda vardır. Genellikle asemptomatik olup tedavi yöntemi klinik bulgulara ve kistin drene olup olmadığına göre belirlenir. Bu tür varyasyonların tanı ve izleminde MR görüntüleri oldukça önemlidir
