Yüksek Performanslı İnsan Kaynakları Yönetimi Uygulamalarının İç Girişimcilik Davranışlarına Etkisinde Bilgi Ataletinin Rolü

Bu çalışmanın amacı yüksek performanslı insan kaynakları yönetimi uygulamalarının iç girişimcilik davranışları üzerindeki etkisini belirlemek ve bu etkide bilgi ataletin rolünü araştırmaktır. Bu amaçla Fortune 500, ,Capital 500, ISO 500, ISO ikinci 500 listelerinde yer alan işletmelerin yanı sıra bankacılık, sigortacılık gibi finans sektöründe yer alan işletmelerin çalışanlarından anket yöntemi ile veri toplanmıştır. 158 tanesi çevrimiçi, 126 tanesi yüz yüze olmak üzere toplamda 284 anketin toplandığı araştırmada yüksek performanslı insan kaynakları yönetimi uygulamalarının iç girişimcilik davranışlarına pozitif yönlü etkisi olduğu ve bu etkide bilgi ataletinin boyutlarından birisi olan öğrenme ataletinin aracılık ettiği görülmüştür. Ayrıca bu aracılık etkisinde örgütsel kıdemin düzenleyici rol oynadığı ve örgütsel kıdem arttıkça söz konusu aracılık etkisinin güçlendiği görülmüştür. Bilgi ataletinin diğer boyutu olan deneyim ataletinin ise yüksek performanslı insan kaynakları yönetimi uygulamalarının iç girişimcilik davranışları üzerindeki etkisinde bir aracılık rolü üstlenmediği ancak örgütsel kıdemin modele girmesinden sonra yüksek örgütsel kıdem düzeyinde deneyim ataletinin yüksek performanslı insan kaynakları yönetimi uygulamalarının iç girişimcilik davranışları üzerinde aracılık etkisi olduğu görülmüştür

This study aims to examine how high-performance human resource management practices impact intrapreneurial behaviors, while also exploring the role of knowledge inertia in this effect. To gather data, surveys were distributed to employees working in businesses listed in the Fortune 500, Capital 500, ISO 500, ISO second 500 lists, as well as those in the financial sector, such as banking and insurance. A total of 284 questionnaires were collected, with 158 completed online and 126 inperson. The study found that high-performance human resources management practices had a positive impact on intrapreneurial behaviors and that learning inertia, a dimension of knowledge inertia, mediated this effect. Furthermore, it was observed that organizational tenure played a moderating role in this mediating effect, with the effect becoming stronger as the length of employment increased. Although experience inertia did not initially mediate the effect of high-performance human resource management practices on intrapreneurial behaviors, it was found to have a mediating effect at high tenure levels after organizational tenure was included in the model.