Milliyetçilikler bağlamında Hindistan-Türkiye ilişkileri (1911-1938)

Bu tez konusu, 1911 ile 1938 yılları arasında Hindistan ve Türkiye arasındaki siyasi ilişkileri, milliyetçilik hareketlerinin emperyalizme karşı direnişi çerçevesinde ele alır. Araştırma, karşılıklı etkileşimler ve ortak mücadeleler üzerine yoğunlaşarak, dönemin siyasi doktrinlerinin evrimini belgelemektedir. Osmanlı İmparatorluğu'nun Panislamizm doktrinleri ile Jön Türkler 'in milliyetçi fikirlerinin Hindistan'daki Britanya karşıtı hareketler üzerindeki etkilerine dikkat çeker. Ayrıca, Hindistan basınının Türkiye'deki Millî Mücadele'ye olan ilgisi ve Hindistan'dan sağlanan mali desteklerin Türkiye'nin toprak bütünlüğünü koruma çabalarına olan kritik etkileri incelenmiştir. Çalışmada, nitel araştırma doküman inceleme yöntemi kullanılarak, arşiv belgeleri, dönem gazeteleri ve mektuplar gibi birincil kaynaklar ile akademik makaleler ve tarih kitapları gibi ikincil kaynaklardan yararlanılmıştır. Bulgular, Mustafa Kemal Atatürk liderliğindeki Türkiye'nin siyasi dönüşümünün, özellikle modernleşme ve laikleşme süreçlerinin, global sömürgecilik karşıtı hareketler için nasıl bir ilham kaynağı olduğunu göstermektedir. Ayrıca, Hint ve Türk ulusal hareketleri arasındaki karşılıklı ilişkiler, ulusötesi etkileşimler ve laik milliyetçilik teorileri çerçevesinde değerlendirilmiştir. Sonuç olarak, bu çalışma, Hindistan ve Türkiye arasında gerçekleşen ulusötesi etkileşimlerin, modern ve laik devletlerin ortak vizyonu tarafından nasıl desteklendiğini ve bu etkileşimlerin geniş anti-emperyalist söyleme nasıl katkıda bulunduğunu ortaya koymaktadır. Çalışma, Hindistan ve Türkiye'nin siyasi ideolojilerinin ve milliyetçilik hareketlerinin kültürel, sosyal ve politik boyutlarını ele alarak, bu iki ülkenin tarihine yeni perspektifler sunmayı amaçlar. Bu tez, küresel milliyetçi hareketlerin ve bunların çağdaş uluslararası ilişkiler üzerindeki uzun vadeli etkilerinin anlaşılmasına katkıda bulunmayı hedefler.

The present thesis represents the study of political relations between India and Turkey from 1911 to 1938, in respect to the challenge of nationalist movements against imperialism. The research emphasizes mutual interactions and joint struggles between these two countries in terms of political doctrines evolving throughout the period. Attention draws to the impact of the Pan-Islamism doctrines of the Ottoman Empire and the nationalist ideas of the Young Turks on the anti-British movements in India. Also, this work examined the significant contribution of financial support from India and Indian press interest in the national struggle to be paramount for territorial integrity in Turkey. İn the study, the qualitative research document analysis method was implicated, utilizing primary sources of archival documents, period newspapers, and letters, as well as other secondary sources, such as academic articles and history books. It follows that results reveal that the inspiration to global anti-colonial movements was from the leadership of Mustafa Kemal Atatürk and the political transformation of Turkey, especially in its modernization and secularization. Additionally, the underlying mutual relations between the Indian and Turkish national movements have been analyzed through the theories of transnational interactions and secular nationalism. İn conclusion, the study brings out how the transnational exchanges between India and Turkey were facilitated by a common dream of modern and secular state and how such exchanges contributed to the greater anti-imperialist discourse. The study aims to presents new aspects on the histories of İndia and Turkey by addressing their cultural, social, and political dimensions of their political ideologies and the movements of nationalism. This thesis, therefore, seeks to add to the deeper understanding of such nationalist movements in the international perspective and their long-term impacts on contemporary international relations.