Hemşirelerde Tükenmişliğin İşten Ayrılma Niyeti Üzerindeki Etkisinde Çalışma Yaşam Kalitesinin Aracılık Rolü

Amaç: Bu çalışmada hemşirelerde tükenmişliğin işten ayrılma niyeti üzerindeki etkisinde çalışma yaşam kalitesinin aracılık rolünün belirlenmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Tanımlayıcı ve kesitsel tipte olan bu çalışmanın örneklemini 384 hemşire oluşturmuştur. Verilerin değerlendirilmesinde SPSS 26 paket programı ile tanımlayıcı istatistikler, pearson korelasyon analizi ve aracılık testinde PROCESS Macro (Model 4) kullanılmıştır. Bulgular: Tükenmişliğin işten ayrılma niyeti üzerinde doğrudan (?= ,439) ve dolaylı etkisinin (?= ,181) olduğu ve çalışma yaşam kalitesinin aracılık rolünün bulunduğu belirlenmiştir. Sonuç: Hemşirelerde tükenmişliğin işten ayrılma niyeti üzerindeki etkisinin azalmasında çalışma yaşam kalitesinin önemli bir faktör olduğu söylenebilir.

Objective: This study aimed to determine the mediating role of quality of work life in the effect of burnout on turnover intention in nurses. Method: The sample of this descriptive and cross-sectional study consisted of 384 nurses. Descriptive statistics, Pearson correlation analysis and PROCESS Macro (Model 4) were used in the mediation test with SPSS 26 package program. Results: It was determined that burnout had a direct (?= ,439) and indirect effect (?= ,181) on turnover intention and quality of work life had a mediating role. Conclusion: It can be said that quality of work life is an important factor in reducing the effect of burnout on turnover intention in nurses.