Mesnevî’nin İlk On Sekiz Beyti ve Esedullah Han Galib’in ‘Sürme-i Bîniş’ Başlıklı Naziresi

Mevlâna’nın Mesnevî’si daha onun sağlığında Hindistan’a ulaşmış ve Farsça resmî dili olduğu için Delhi Türk Sultanlığının en sevilen eseri olmuştur. Babur Şah’ın son evladı Zafer Şah’a kadar saray ve saray şairlerinin gözdesi olmaya devam etmiştir. Urduca’nın ünlü şairi (Urduca’nın Şekspiyarı) Esedullah Han Galib, Mesnevî’nın ilk on sekiz beytine nazire düzenleyerek kendisi de şair olan Zafer Şah’a methiye olarak sunmuştur. Nazire elli bir beyitten ibarettir. Bu makale Mevlâna’nın Hint ve Urdu edebiyatı üzerine yaptığı etkinin sadece bir damlasıdır.

R?m?’s Magnus Opus, the Mathnawi, had reached India when R?m? was still alive. It found fertile ground in the Subcontinent because it had great similarity with the Hindu and Buddhist teachings. Many Hindus welcomed or at least favoured Islam because of the great work. Asadullah Khan Ghalib, the Shakespeare of Urdu, wrote a replica for the first eighteen verses of Mathnawi as a eulogy to the last unfortunate Turkish (wrongly called Mughal) ruler of India Bahadur Shah Zafer. The replica has fifty-one verses. This article is only a part of the study “R?m?` s impact on Indian and Urdu literature”.