İlköğretim II. kademe öğrencilerinin umut ve benlik saygısı düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi

Bu araştırma İlköğretim II. kademe öğrencilerinin umut ve benlik saygısı düzeylerinin eğitim alınan okulun sosyo-ekonomik çevresi, cinsiyet, sınıf, anne-babanın çalışma durumu, anne ve baba eğitim düzeyi, anne babanın mesleği, ailenin gelir düzeyi, kardeş sayısı, kaçıncı çocuk olduğu ve okulöncesi eğitimi alma durumu değişkenleri açısından incelemek amacıyla yapılmıştır. Araştırma Aydın ilinde var olan 6 okuldan toplam 820 ilköğretim öğrencisi üzerinde yapılmıştır. Öğrencilerin benlik saygısı düzeylerinin belirlenmesinde Piers-Harris (1964) tarafından geliştirilen ve Öner (1996) tarafından Türkçeye uyarlaması yapılan ?Piers-Harris Çocuklarda Öz-Kavramı Ölçeği? ve umut düzeylerinin belirlenmesinde ise Snyder ve arkadaşları (1997) tarafından geliştirilen, Atik ve Kemer (2009) tarafından Türkçeye uyarlaması yapılan ?Çocuklarda Umut Ölçeği (ÇUÖ) kullanılmıştır. İlköğretim II. kademe öğrencilerinin benlik saygısı ve umut düzeylerinin arasındaki farkın anlamlılığını test etmek amacıyla bağımsız gruplar t testi ve Anova, benlik saygısı ve umut düzeylerinin arasındaki ilişkiyi incelemek amacıyla ise koreleasyon analizleri kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgular ışığında, ilköğretim II. kademe öğrencilerinin benlik saygısı ve umut düzeylerinin eğitim alınan okulun sosyo-ekonomik çevresi (alt, orta, üst), baba çalışma durumu, anne - babanın mesleği, anne ? baba eğitim düzeyi, ailenin aylık geliri, kardeş sayısı, doğum sırası ve okulöncesi eğitimi alma durumu değişkenlerine göre puan ortalamaları arasında anlamlı düzeyde bir farklılaşmanın olduğu, sınıf (6.,7. ve 8.), cinsiyet (kız, erkek), anne çalışma durumu değişkenlerine göre ise puan ortalamaları arasında anlamlı düzeyde farklılaşmanın olmadığı tespit edilmiştir. İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin benlik saygısı ile umut düzeylerinde arasında ise pozitif yönde bir ilişki olduğu bulunmuştur.

This research has been done with the aim of investigating elementaryschool second level students? hope and self-esteem levels of education, the school?s socio-economic environment, gender, class, parents? work status, parents? education level, parents? profession, family income level, number of siblings, birth older and preschool education received status. The research was done totally 820 elementaryschool students from 6 schools was performed in the province of Aydın. Students' self-esteem in determining the level of Öner (1996) by the Turkish version of the "Piers-Harris Children in Self-Concept Scale" and hope to determine the level of Atik and Kemer (2009) by the Turkish version of the "Children Hope Scale? (CUO) is used. Independent sample t-test and ANOVA was used in order to test whether the difference between the second stage elementary students? self-esteem and hope level is meaningful or not and the correlation analysis was used in order to examine the relationship between self-esteem and hope levels. The finding of the research show that there is meaningful differentiation between the second stage elementary students? self-esteem and hope level in terms of school?s socio-economic environment (lower, middle, upper), working status of the father, mother?s-father's profession, his mother - his father education level, family's monthly income, number of siblings, birth order and whether she/ he has attended pre-school, but there isn?t any significant differentiation in terms of grade (6th,7th,8th), gender (female, male), maternal employment variables. There is a positive correlation between the second stage elementary students? self-esteem and hope levels.