The Effect of Clinical Decision Support System on the Rates of Patients Who Reapply to the Emergency Department with the Same Diagnosis

Aim: Reducing re-applications with the same diagnosis within 24 hours and decreasing the density in emergency departments where many patients apply, as in the pandemic period. Materials and Methods: A comparison was made between quarterly and monthly increases in 2021, 2020 and 2019 during the pandemic period. The data was obtained from the Basic Health Statistics Module and 2 data sets followed by the Health Quality Standards Emergency Department. As a statistical method, data on emergency department admissions and re-admissions for the JanuaryJune periods of 2019, 2020 and 2021 were compared with Kruskal Wallis and Mann Whitney tests. Results: Kruskal Wallis test shows that there is a statistically significant difference in terms of re- applications between 2019, 2020 and 2021 (p = 0.006). According to Mann Whitney test results, there are statistically significant differences in terms of re-applications between 2019 and 2020 (p = 0.004) and between 2020 and 2021 (p = 0.016). However, this difference is not significant between 2019 and 2021 (p = 0.336). Re-application Rates: The Kruskal Wallis test shows that there is a statistically significant difference in re-application rates between 2019, 2020 and 2021 (p = 0.034). According to Mann Whitney test results, there is a statistically significant difference in re-application rates between 2020 and 2021 (p = 0.025). However, this difference is not significant between 2019 and 2020 (p = 0.078) and 2019 and 2021 (p = 0.150). Conclusion: Re-application rates to emergency services within 24 hours returned to their pre- pandemic level. Differences in physician-based approaches in diagnosis and treatment have been eliminated and standardization has been achieved. It is aimed to make working easier and more effective in situations that lead to mass applications to emergency hospital services. The same situation has become an example of similar practices in hospital services.

Amaç: Pandemi döneminde olduğu gibi 24 saat içinde aynı tanıyla tekrar başvuruların azaltılması ve çok sayıda hastanın başvurduğu acil servislerdeki yoğunluğun azaltılması. Gereç ve Yöntem: Pandemi döneminde 2021, 2020 ve 2019 yıllarında üçer aylık ve aylık artışlar arasında karşılaştırma yapıldı. Elde edilen veriler Temel Sağlık İstatistikleri Modülü ve Sağlık Kalite Standartları Acil Servis tarafından takip edilen 2 veri setinden elde edilmiştir. İstatistiksel yöntem olarak 2019, 2020 ve 2021 Ocak-Haziran dönemlerine ait acil servis başvuru ve tekrar başvuru verileri Kruskal Wallis ve Mann Whitney testleri ile karşılaştırıldı. Bulgular: Kruskal Wallis testi 2019, 2020 ve 2021 yılları arasında yeniden başvurular açısından istatistiksel olarak anlamlı farklılık olduğunu göstermektedir (p=0,006). Mann Whitney testi sonuçlarına göre 2019-2020 (p=0,004) ve 2020-2021 (p=0,016) yılları arasında yeniden başvurular açısından istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar bulunmaktadır. Ancak 2019 ile 2021 yılları arasında bu fark anlamlı değildir (p=0,336). Yeniden Başvuru Oranları: Kruskal Wallis testi, 2019, 2020 ve 2021 yılları arasında yeniden başvuru oranlarında istatistiksel olarak anlamlı bir fark olduğunu göstermektedir (p = 0,034). Mann Whitney testi sonuçlarına göre 2020 ile 2021 yılları arasında yeniden başvuru oranlarında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmaktadır (p=0,025). Ancak 2019-2020 (p=0,078) ile 2019-2021 (p=0,150) yılları arasında bu fark anlamlı değildir. Sonuç: Acil servislere 24 saat içinde yeniden başvuru oranları salgın öncesi seviyesine döndü. Tanı ve tedavide hekim merkezli yaklaşımlardaki farklılıklar ortadan kaldırılarak standardizasyon sağlanmıştır. Acil hastane hizmetlerine toplu başvurulara yol açan durumlarda çalışmanın daha kolay ve etkin hale getirilmesi amaçlanıyor. Aynı durum hastane hizmetlerinde de benzer uygulamaların örneği haline geldi.