Özel özel eğitim ve rehabilitasyon merkezlerinde uygulanan zihinsel engelli birey destek eğitim programının hafif düzeyde zihinsel engelli çocukların görsel algı düzeylerine etkisi

Bu çalışmada özel özel eğitim kurumlarında uygulanan M.E.B’in müfredat programının hafif düzeyde zihinsel engelli çocukların görsel algı düzeylerine etkisi incelenmiştir. Araştırmanın bağımsız değişkeni özel özel eğitim kurumlarında uygulanan M.E.B’in müfredat programıdır. Çocukların görsel algı düzeyleri ise programdan etkilenmesi beklenen bağımlı değişkenlerdir. Çalışma tek grup öntest-sontest model üzerinden yürütülmüştür. Araştırmanın çalışma grubunu yansız olarak atanan 13 hafif düzeyde zihinsel engelli çocuk oluşturmaktadır. Bu çocukların 6’sı kız (% 46.2), 7’si (% 53.8) erkektir. Ölçme aracı olarak Frostig Görsel Algı Testi ve Ankara Gelişim Envanteri kullanılmıştır. Verilerin analizinde Mann Whitney UTesti ve Wilcoxon İşaretli Sıralar Testi kullanılmıştır. Farklılıkların test edilmesinde ise anlamlılık düzeyi ?=0.05 olarak alınmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre hafif düzeyde zihinsel engelli çocukların sontest puan ortalamalarının göz-motor koordinasyonu, şekil sabitliği, mekânsal ilişkilerin algılanması alt boyutlarında anlamlı farklılar elde edilmiştir. Şekil zemin ayrımı ve mekânda konumun algılanması alt boyutları açısından sonuçlar incelendiğinde ise, çocukların öntest-sontest puanları arasında manidar bir farklılık olmadığı saptanmıştır.

The purpose of the present study is to examine the effect of Mentally Challenged Individual Support Program on visual perception in children with mild mental disabilities in Private Special Education and Rehabilitation Centers. The independent variable of the study is the Ministry of National Education program and the dependent variable is the visual perception levels of children. The study was carried out on a single group pretest-posttest model. The study group consists of 13 children with mild mental disabilities who are assigned randomly. Frosting Visual Perception Test and Ankara Developmental Inventory were used as assessment tools. While analyzing the data Mann Whitney U-Test and Wilcoxon Signed Rank Test were used. In order to test the differences ?=0.05 was taken as the significance level. According to the findings of the study, post-test average scores of children with mild mental dissabilities regarding eye-motor coordination, shape figure and spatial relation subdimensions had meaningful differences.