Yazar "Öz, Fatma Dilşad" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 3 / 3
  • Küçük Resim
    Öğe
    Aşamalı çürük tedavisi: Derleme
    (Selçuk Üniversitesi, 2018) Öz, Fatma Dilşad; Gökalp, Saadet
    Pulpanın canlı kalması diş dokularının kırılganlığının azalması için kritik önem taşımaktadır. Dolayısıyla, derin dentin çürüklerinin tedavisinde invaziv olmayan yöntemlerin tercih edilmesi pulpa canlılığını korumak amacıyla tavsiye edilmiştir. Diş hekimliği uygulamaları esnasında özellikle derin çürük lezyonları kaldırılırken pulpaekspozu ile karşılaşılması sık rastlanılan bir durumdur. Pulpa dokusunun rejenerasyon yeteneği yüksek olsada direkt pulpakapaklaması yöntemlerinin başarı oranları çok yüksek değildir. Direkt pulpakapaklaması yöntemine alternatif olarak çürük dokunun tamamını kaldırılmadan ilk randevude yumuşak dentinin sadece bir kısmının kaldırılıp kavitenin geçici olarak restore edildiği aşamalı çürük tedavisi uygulanmaktadır. Aşamalı çürük tedavilerinde ileri ekskavasyonlar ikinci randevuda yapılarak pulpanın canlılığını koruması sağlanmaktadır. Aşamalı çürük tedavisi pek çok farklı bekleme süresi (3, 6, 9, 12 ay) ve yöntemler (pulpa koruyucu kullanarak ya da kullanmadan) ile uygulanabilmektedir. Aynı zamanda ilk randevularda farklı geçici materyaller uygulanabilmektedir ve mikroorganizma sayılarındaki değişiklikler laboratuvar ortamlarında incelenerek tedavinin etkinliği üzerine sonuçlar elde edilebilmektedir. Bu derlemede aşamalı çürük tedavisi yöntemi ile ilgili literatürde bulunan pek çok çalışma incelenerek tedavinin prognozu hakkında bilgi edinilmiştir. Aşamalı çürük tedavisinin klinik olarak önemli bir tedavi seçeneği olduğu ve yapılan çalışmalarda başarılı sonuçlar gösterdiği belirlenmiştir.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Comparison of different universal adhesives’ bond strength to laser-assisted bleached enamel
    (Selçuk Üniversitesi, 2019) Öz, Fatma Dilşad; Yazıcı, A.Rüya; Atalay, Cansu
    Comparison of different universal adhesives’ bond strength to laser-assisted bleached enamel Background: The aim of this in vitro study was to evaluate the bond strength of several universal adhesives used in different application modes to laser-assisted bleached enamel. Materials and Methods: Freshly extracted 72 sound bovine incisors were used for the study. The teeth were bleached with 38% of hydrogen peroxide gel that was activated with a Diode Laser (Epic). The Diode Laser with a 949nm wavelength was used at 7 W in continuous mode for 30 s. After bleaching procedure, the teeth were kept in artificial saliva for 2 weeks. The bleached teeth were randomly assigned into three groups according to different universal adhesive systems (n=24); Single Bond Universal, All-Bond Universal and Adhese Universal. All adhesives were applied in two modes: aetch&rinse; and b- self etch. A cylinder-shaped resin composite was placed on treated surfaces and cured. After storage of specimen in distilled water for 24 h, they were subjected to shear bond strength test. Data were analyzed using two-way ANOVA followed by Bonferroni test (? = 0.05). Results: The highest mean shear bond strength values were obtained in Single Bond Universal group which was used in self-etch mode (p<0.05). No difference was observed between All-Bond Universal and Adhese Universal. In etch&rinse application mode, Adhese Universal resulted in significantly lower bond strength values (p<0.05) than Single Bond Universal and All-Bond Universal. For all groups, etch&rinse application mode caused significantly higher bond strength values. Conclusion: The bonding performance of tested universal adhesives at etch&rinse mode after Diode Laser-assisted bleaching to enamel was superior than self-etch mode application.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Kendi kendine bağlanabilen akışkan bir kompozit rezinin yüzeyel Sınıf I kavitelerde klinik performansının değerlendirilmesi
    (Selçuk Üniversitesi, 2020) Öz, Fatma Dilşad; Ergin, Esra; Çakır, Filiz Yalçın; Gürgan, Sevil
    Amaç: Bu çalışmanın amacı kendi kendine bağlanabilen bir akışkan kompozit rezini geleneksel bir kompozit rezin ile karşılaştırarak Sınıf I kavitelerdeki klinik performansını değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: Yirmibeş hastaya, her hastada en az 2 adet Sınıf I restorasyon yerleştirildi (n=65). Kaviteler hazırlandıktan sonra rastgele seçim yapılarak ya kendi kendine bağlanabilen akışkan bir kompozit Vertise Flow/Kerr-VR) [Grup-1 (n=33)], ya da etch&rinse bir adeziv kullanılarak geleneksel bir akışkan kompozit (Luxa/DMG-LX) [Group-2 (n=32)] uygulandı. Restorasyonlar uygulandıktan 1 hafta sonra (başlangıç) ve 4 yıl boyunca FDI kriterlerine göre değerlendirildi. İstatistiksel analizler Ki-kare testi ve Cochran Q-testini takiben Mc Nemar’s testleri ile yapıldı (p=0.05). Bulgular: Dört yıl sonunda 49 restorasyon değerlendirildi. Hastaların kontrollere gelme oranı %72 idi. Dört yılın sonunda 3 adet VR (%11.5) ve 2 adet LX (%7.6) restorasyon kaybedildi. 17 adet VR (%73.9) ve 14 adet LX (%58.3) restorasyon kenar uyumu açısından klinik olarak iyi (skor 2) şeklinde skorlandı (p>0.05). Restorasyonlar kenar renklenmesi açısından değerlendirildiğinde ise, VR restorasyonların %39.1’i ve LX restorasyonlarının %25’i klinik olarak iyi (skor 2) şeklinde skorlandı (p>0.05). Restorasyonların hiçbirinde ikincil çürük ya da postoperatif duyarlılık görülmedi. Başlangıç ile karşılaştırıldığında; 4 yıl sonunda VR ve LX akışkan kompozit rezinlerde kenar uyumu ve kenar renklenmesi açısından anlamlı farklılıklar görüldü (p<0.001). Sonuç: Her iki akışkan kompozit rezin de dört yılın sonunda yüzeyel sınıf I kavitelerde benzer ve klinik olarak kabul edilebilir sonuçlar göstermiştir.